Skagfirðingabók - 01.01.1992, Qupperneq 180

SKAGFIRÐINGABOK
haft fyrir færri börnum að sjá og fullkomna meðhjálp. Þú
sannar það álit, sem við Trausti sálugi á Hólum höfðum á
Austur-Fljótum, þegar við vórum þar í jarðamatinu um
árið. Við álitum að ráðdeildarfólk lifði þar eins vel og í
öðrum bestu sveitum sýslunnar, að jöfnum dugnaði, og
búskapur þinn sýnir að þú hefur haft það hverutveggja í
fyllsta máta, enda muntu ekki heldur hafa eytt hálfum
slættinum í ferðalög til Siglufjarðar. Þótt ég kæmi þangað
á hverju sumri, sá ég þig þar aldrei. Þú hefur hugsað um bú
þitt betur.
Svo er ástatt með orð þau, er ég gerði þér með Jóni í
Túngu, að ég hef jafnan munað eftir því sem ég talaði við
manninn þinn sáluga, þegar ég kom síðast til ykkar í
Háakot, áður en það var selt, nefnilega, ef hann yrði
hæðstbjóðandi að því og það færi yfir 1100 kr. skyldi ég
borga 100 kr. En þótt hann yrði það, vildi ég sjá það við
ykkur í einhverju og ekki síst þegar þú ert einstæðingur,
en ég vildi ekki neinn vissi um það. Eg sagði því Jóni, að
Sigurður heitinn hefði verið búinn að biðja mig að selja sér
trippi einhvern tíma ef við lifðum lengi, og til þess að vita
hvert þú gætir þegið trippi hjá mér hafði ég þessa aðferð.
Þetta trippi er hryssa, aðeins lítið tamin, en álitið að hún
verði ólöt, en á þessu sumri þarf ekki að búast við að hún
verði til fullkominnar brúkunar því þetta er ungviði og
óvant brúkun. Eg ætla að tala við Pál son þinn á morgun
út í Felli og vita hverninn að okkur semst um að hryssan
komist til þín. Eg álít of snemmt að fara með hana nú í
gróðurleysinu svo langa leið, þar sem að hún er eins og
önnur trippi okkar mest útigengin, þótt þau séu í bærileg-
um holdum að sjá.
Héðan eru engin tíðindi, veikindi eru að ganga, margir
dáið. Hér á heimilinu hefur fólk ekki veikzt til muna.
Margir hafa orðið heykortir en fáir heylausir. Mér og
konu minni líður eftir hætti. Hana vantar fót og gengur á
178