Skagfirðingabók - 01.01.1992, Qupperneq 186

SKAGFIRÐINGABÓK
uppboðum í fjarveru hreppstjóra, sem ekki var mættur á
staðnum. Steini hafði gaman af að bjóða í og tjóaði engum að
bjóða á móti, ef hann ætlaði sér skepnuna. Einhverju sinni var
Steini ekki viðlátinn, þegar fjárragi var lokið og uppboð átti að
hefjast á tveim lömbum. Faðir minn beið þá um stund. Þegar
Steini mætti, hófst uppboðið, og hreppti hann bæði lömbin.
Það var svo nokkrum árum seinna, að ég var staddur á Stíflu-
rétt. Steini var í réttarskapi, gekk til föður míns, klappaði hon-
um á öxlina og sagði: „Vel gerðir þú, Sigurður, þegar þú beiðst
eftir mér með að bjóða upp Kollu og Flekk.“ (Það er alls óvíst
að Kolla og Flekkur hafi verið ómerkingar. Sennilegt er, að þau
hafi verið fjallalömb með skemmd eyru, eða svo langt að
komin, að ógerlegt hafi þótt að koma þeim til síns heima).
Kolla varð etjuær að sögn Steina sjálfs og kom upp mörgum
og vænum lömbum. Flekkur var svartflekkóttur, veit ekki
hvort hann var vorgeldingur eða hrútur og þá haustgeltur, enda
skiptir það ekki máli. Fullþroska reyndist hann ágætur forystu-
sauður, ekki gustmikill svo til vandræða yrði í göngum og
samanrekstrum, fremur þjáll og öruggur.
Vorið 1920 voru mikil harðindi og jarðbönn í Stíflu. Upp úr
sumarmálum gripu Fram-Stíflu bændur (Frambæingar) frá
Þrasastöðum, Deplum og Mjóafelli til þess ráðs, að reka fé sitt
inn að Felli í Sléttuhlíð. Man ég að Flekkur fór fyrir rekstrinum
þegar komið var út fyrir neðan Fund. Mig minnir, að hestur
væri teymdur á undan, enda snjódýpi með eindæmum og ófærð
eftir linnulausa snjókomu alla síðustu vetrarvikuna. Sjálfsagt
hefur Flekkur leitt alla leið, en ég fór ekki með. Rekstrarmenn
tóku að sér að sjá um féð, sem móðir mín sendi, geldféð og um
helming af ánum, um 40 kindur alls. Eg var aftur á móti með,
þegar féð var rekið heim frá Felli um áttundu sumarhelgi. Þá var
vorið komið, hætt að frjósa um nætur og snjó tók óðfluga upp,
enda mál til komið. Flekkur tók strax forystuna og fór greitt,
sennilega hefur honum fundizt mál til komið að líta gömlu
slóðirnar á Mjóafellsdal og Vestur-Hvarfsdal. Það ráð var tekið
184