Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1981, Qupperneq 163

MÚLAÞING
161
bátnum Tryggvi, hann formaður, og Stebbi Hermannsson. Hann var
úrsmiður og hafði þá fyrir stuttu numið úrsmíðar á Seyðisfirði, og
stundum kallaður sekúnduvísir. Það voru nefnilega þrír Stefánar á
Seyðisfirði úrsmiðir, og það var langivísir, stuttivísir og sekúnduvísir.
Stebbi varð að sitja við það, því hann var yngstur af þeim.“
Arin 1906—1918 líða tíðindalítið í þessari útgerðarsögu. Stjórnarfundur
er aðeins einn á þessu tímabili, á Brekku 26. mars 1906, og þar fjallað
um æskilega endurbót á bryggjunni á Brekku, svo að hún verði 5-8
faðmar á lengd, 5 álnir á breidd að ofan og 2 álnir á hæð. Jörgen Kjerúlf
er ráðinn til þessara framkvæmda og á að hlaða bryggjuna úr stóru
grjóti og fá 15 krónur fyrir faðminn. Af þessu verður þó ekki í bráð.
Lendingarumbúnað þarf raunar oft að bæta, ból á Egilsstöðum slitna
upp og atker týnast í djúpið. Ástæðan er vafalaust ísrek í fljótinu, þótt
ekki komi það fram í fundargerðum aðalfunda. Ymsar endurbætur eru
ráðgerðar, sumar komast ekki í framkvæmd, svo sem prentun rentu-
seðla og bygging olíuskúrs á Egilsstöðum, þarflaust raunar að prenta
seðlana því að arður er aðeins greiddur árið sem Fagradalsbraut kemst í
fullt gagn (1909). Aðrar framkvæmdir dragast á langinn, t. d. kaup á
segli í yfirbreiðslu til að verja farminn ágjöf, en krappar öldur eru oft á
fljótinu þegar vindur blæs, og valda ágjöf. Nokkrum sinnum berast
kröfur um bætur vegna skemmda á farmi, en þeim er jafnan neitað og
samþykkt á aðalfundi 1908, ,,að félagið beri enga ábyrgð á skemmdum,
sem verða kunna á vörum, sem fluttar eru á bátnum, meðan enginn
tryggingasjóður er stofnaður í því augnamiði.“ Við það stendur. Jónas
læknir segir sig þetta ár skriflega úr stjórn félagsins, en aðalfundur
neitar að taka slíkar kenjar til greina og hann verður að ljúka kjörtíma-
bilinu sem er 3 ár.
Bátnum sjálfum er vel við haldið, gert við leka og vél endurbætt —
eða fengin ný 1910, en léttbáturinn verður fyrir hnjaski og eyðileggst;
nýr keyptur 1909. Árið 1914 er samþykkt að kaupa pramma með
bátnum og taki 4—5 hestburði (á líklega að notast til út- og uppskipunar
þar sem ekki er bryggja), stiga er fylgi bátnum og hvalbein til að setja
hann á. Þetta er þó ekki búið 1915 og þá ítrekað á aðalfundi.
Árið 1911 er stjórn heimilað að láta bátinn fara nokkrar ferðir út fyrir
brú, ef hún álítur það hættulaust fyrir hann. Sama er samþykkt 1912,
en þó því aðeins að leiðin verði tryggilega merkt. Áður var að þessu
vikið og virðist sem lítið hafði orðið úr þeim ferðum, en þó borið við að
farnar væru.
Múlaþing 11