Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1996, Blaðsíða 99

Bernsku- og æskuár í Borgarfirði
fyrir veggjum í bæjarrústunum og hlaða
veggi úr grjóti og torfi nálægt 5 álnum á
hæð, stafnana þar að auki sem voru jafnhá-
ir risinu á baðstofunni.
Ýrnsir réttu pabba hjálparhönd við að
koma baðstofunni upp, bæði við að hlaða
veggi og moka mold.
Þetta vor kom í Nes unglingspiltur ofan
af Héraði með bréf til pabba frá Guðmundi
Þorfinnssyni mági hans á Litla-Steinsvaði.
Efni bréfsins var að koma piltinum fyrir á
góðu heimili og í atvinnu á Borgarfirði.
Þessi piltur var Gunnlaugur Jóhannesson er
löngu síðar varð vitavörður á Glettinganesi.
Hann var þá 19 ára, kom með aleiguna á
bakinu, fátæklegan fatnað og harmoniku.
Laugi var á Nesi fram að túnaslætti, en fór
þá til Loðmundarfjarðar og var þar einhver
ár. Því næst réðst hann vinnumaður í
Njarðvík.
Pabbi lagði mikið kapp á að koma bað-
stofunni sem fyrst upp svo að hægt yrði að
flytja í hana um sumarið. Andrés í Geita-
vík, bróðir hans, sem var lærður smiður,
hjálpaði til að höggva saman grindina og
koma upp sperrunum. Jón Sigurðsson á
Osi í Hjaltastaðaþinghá var um tíma að
smíða með pabba og fleiri lagtækir menn.
I ágúst um sumarið var flutt í bæinn, en
baðstofan var þá ekki fullkláruð að innan.
Hún var 10 álnir á lengd, en5á breiddina,
portbyggð með tveimur gluggum stórum á
austurstafni, sem sneri niður að sjónum,
annar var uppi en hinn niðri. Tveirglugg-
ar voru á norðurenda uppi á rnóti vestri5 .
Neðri hæðinni var skipt í tvennt, stofa í
austurenda en fjós í vesturenda. Á þessum
árum voru víða hafðar kýr undir palli í bað-
stofunum til að fá yl frá þeim í baðstofuna,
um aðra upphitun var ekki að ræða, nema
Elín Björg Guðmundsdóttir, móðir Andrésar, og
Jón bróðir hans, síðar bóndi í Geitavík.
Ljósm. Hallgrímur Einarsson, Seyðisfirði.
þá lítil svokölluð glóðarker úr jámi sem
glóð var sett í og þau borin í baðstofu er
kaldast var í þeim. Olína í frambænum átti
glóðarker, en notaði það sjaldan. Það lagði
frá þeim reykjarstybbu sem fólki féll illa.
Helgi og Jóhanna fóru frá okkur eftir eitt
ár. Þau fluttu að Geitavík, voru þar í hús-
mennsku eitt ár, en fluttu þá í Njarðvík að
Borg, voru þar eitt ár. Að því liðnu komu
þau aftur í Nes og áttu með sig sjálf. Þau
fengu lánaðar engjar hjá Ármanni til að
heyja fyrir kindum sínum er voru fáar. Það
haust veiktist Helgi og dó á jólaföstu um
5 Hér kemurfram áttavillan sem landlœg er á Héraði og í Borgarfirði. Baðstofustafninn, gluggalausi, sneri í vest-
ur, en gluggarnir suður. Á.H.
97