Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2012, Síða 153

Sólveig Anna Bóasdóttir, Háskóla íslands
Eftirfylgd við Jesú. Kristnar hugsjónir
um líf án kynlífs,
hjónabands og fjölskyldu
Hjónabandið hefur verið í kirkjulegri umræðu undanfarin ár, hérlendis
sem erlendis, vegna óska samkynhneigðs fólks um að fá aðild að því.1 Ætla
mætti af hinni viðamiklu umræðu sem átt hefur sér stað um það efni að
hjónabandið sé miðlægt í kristinni trú og að sönn eftirfylgd við Jesú Krist
felist í því að giftast og eignast afkomendur.2 En er það svo? Svarið er ekki
einfalt.3 Vissulega má víða finna jákvæða túlkun á hjónabandinu í ritum
Nýja testamentisins og öðrum kristnum ritum, um það verður ekki deilt.4
Hins vegar má ekki síður finna annars konar túlkun á því hvað efxirfylgdin
1 Sjá umfjöllun um efnið, hér á landi sem erlendis, hjá Sólveigu Önnu Bóasdóttur, Ást, kynlíf og
hjónaband, Reykjavík: Salka, 2008. Þar er fjallað ítarlega um biblíulegan og kristinn grundvöll
hjónabandsins.
2 Robert M. Baird og Stuart E. Rosenbaum ritstj., Same-Sex marriage: The Moral and Legal Debate,
New York: Prometheus Books, 1997; Adrian Thatcher ritstj., Celebrating Christian Marriage,
Edinburgh og New York: T & T Clark, 2001; Marvin M. Ellison, Same-SexMarriagei A Christian
Ethical Analysis, Cleveland, Ohio: The Pilgrim Press, 2004; Andrew Sullivan ritstj., Same-Sex
Marriage: Pro & Con. A Reader, New York: Vintage Books, 2004; Mark Jordan, Blessing Same-Sex
Unions: The Perils of Queer Romance and the Confusions ofChristian Marriage, London og Chicago:
The University of Chicago Press, 2005; Margaret A. Farley, Just Love: A Framework for Christian
Sexual Ethics, New York og London: Continuum, 2008; Sofia Mogárd, Att leva tillsammans: En
studie i kristen och feministisk sexualetik, Uppsala: Acta Universitatis Upsaliensis, 2010.
3 Einar Sigurbjörnsson bendir á að heimildir séu fyrir því í ritum kirkjufeðranna að kristnir
einstaklingar hafi snemma óskað eftir fyrirbænum kirkjunnar fyrir hjónabandi sínu. Jafnframt
skrifar hann að kirkjan hafi ekki skipt sér allt of mikið af hjónabandinu fyrr en á 12. öld þegar
farið var að tala um kristið hjónaband sem sakramenti. Sú túlkun byggðist á latnesku þýðingunni
á einu versi í Efesusbréfinu (Ef 5.32) þar sem Páll postuli vísar í Fyrstu Mósebók (lMós 2.24)
þar sem segir að maður skuli yfirgefa foður og móður og búa við eiginkonu sína og muni þau tvö
verða einn maður. Sjá Einar Sigurbjörnsson, Embættisgjörð: Guðfræðiþjónustunnar í sögu og samtíð,
Reykjavík: Skálholtsútgáfan, 1996, bls. 247-248.
4 Greinarhöfúndur hefúr fjallað ítarlega um biblíulegan og kristinn grundvöll hjónabandsins í
Ást, kynlíf og hjónaband. Sjá einnig Edward Schillebeeckx, Marriage: Human Reality and Saving
Mystery, London: Sheed og Ward, 1965; Theodore Mackin, The Marital Sacrament, New York:
Paulist Press, 1989.