Ráðunautafundur - 20.02.1996, Blaðsíða 73

65
sem þeir eru nú á 1. vetri og þurfa því að sanna sig, en framleiðendurnir hafa sýnt vilja til þess
að fullmóta þessa staura þannig að þeir geti orðið vænlegur kostur.
5. tafla. Stofnkostnaöur við uppsetningu rafgirðinga. (Allar upphæðir með VSK).
Kostnaðarliður Eining Verð/ein. Rekastaurar Magn kr Harðviðarstaurar Magn kr Piaststaurar Magn kr
Hornstaurar stk 1 035 6 6210 6 6210 6 6210
Rekastaurar stk 295 45 13 275
Harðviðarstaurar stk 340 28 9 520
Harðviðarrenglur stk 172 50 8 600 68 11 696
Plaststaurar stk 567 28 15 876
Plastrenglur stk 266 68 18 088
Stagvír kg 185 15 2 775 15 2 775 15 2775
Bindilykkjur stk 4 480 1 920
Þanvír, 2,5 mm. rúlla 2 875 8 23 000 8 23 000 8 23 000
Einangrarar - W stk 22 310 6 820
Hornein. - plast stk 55 40 2 200 40 2 200 40 2 200
Strekkjarar stk 234 25 5 850 25 5 850 25 5 850
Hnífarofar stk 965 1 965 1 965 1 965
Jarðkapall m 40 25 1 000 25 1 000 25 1 000
Aðvörunarskiiti stk 130 10 1 300 10 I 300 10 1 300
Vírklemmur stk 7 30 210 30 210 30 210
Spennugjafi 220V stk 23 200 0,1 2 320 0,1 2 320 0,1 2 320
Vinna klst 1 000 32 32 000 32 32 000 25 25 000
Vélavinna klst 2 000 4 8 000 4 8 000 4 8 000
Annar kostnaður áætlaður 50 000 50 000 50 000
Kostnaður alls kr/km 164 525 158 966 162 794
Hlutfall % 52 50 52
EFNISPRÓFANIR
Talsvert úrval er á markaði af efni til rafgirðinga. Það er misjafnt að eiginleikum og gæðum og
hentar misvel við þá hörðu veðráttu sem við búum við. Til þess að geta gert prófanir og
samanburð á mismunandi efni þarf að vera skilgreint hvað á að prófa, hvernig á að prófa það
og hvaða viðmiðanir á að hafa, þ.e.a.s. hvaða kröfur á að gera. Lítið er um samræmda staðla í
þessum efnum og verða menn því að þreifa sig áfram með þá reynslu og þekkingu sem þegar
er til. Á bútæknideildinni er nú unnið að því að þoka þessum málum áleiðis, og hér á eftir
verður gerð lauslega grein fyrir því við hvaða fræði er að fást og hvernig miðar.
Spennugjafar
Einkaleyfi á rafgirðingar var gefið út 1882, almenn notkun hófst þó ekki fyrr en á fjórða áratug
þessarar aldar, en erfiðleikar við rafmögnun héldu lengi vel mjög aftur af útbreiðslu rafgirð-
inga. Á sjöunda áratugnum varð þróun sem líklega bjargaði rafgirðingum, en þá komu fram