Skírnir - 01.09.2007, Blaðsíða 42

13 Jón Jóns son 1910:130.
14 Páll Egg ert Óla son 1930:143.
15 Jón Helga son 1941:204. Guðmundur Finnbogason (1907:106) hafði áður lýst
svipuðum skoðunum.
skírnir310 sigurður líndal
um og til stór hnekk is fyr ir a›al-störf in, lög gjöf ina, og taldi rétt ast a›
sní›a fling i› sem mest eft ir rá› gjaf ar fling um er lend is.13
Páll Egg ert Óla son vík ur stutt lega a› ágrein ingn um um sta› og
skipu lag hins end ur reista Al fling is í ævi sögu Jóns Sig ur›s son ar.
Frá sögn sína af sko› un um Jóns end ar hann me› fless um or› um:
Úr and leg um krafti, sem fylgi sta›n um, ger ir hann ekki mik i›. Eng inn
yr›i Njáll, fló a› hann byggi sig eins og Njáll. Sá sem er ein ur› ar laus á
ann a› bor›, fær vart alla ein ur› vi› fla› a› koma á fiing völl. Jón neit ar flví
ekki, a› Reykja vík hafi marga ókosti, en flá vill hann láta ræta upp.14
Dótt ur son ur Tómas ar, Jón bisk up Helga son, seg ir me› al ann ars í
ævi sögu hans:
A› vísu munu all ir nú ver›a a› játa, a› Jón Sig ur›s son hafi sé› lengra
fram, er hann vildi hafa al flingi há› í Reykja vík, enda flótt fla› hlyti a›
ver›a, í sta› al menns fljó› fund ar, ein göngu fljó›full trúa fund ur og sízt,
eins og reynsl an hef ir s‡nt „til a› lífga upp and ann og efla sam heldni
me› al lands manna.“15
Sí› an vitn ar hann til Björns M. Ól sens og tek ur und ir um mæli hans.
Sig ur› ur Nor dal hef ur fletta a› segja um ágrein ing Tómas ar og
Jóns:
fieg ar hann deil ir á Tómas, s‡n ast sver› in mörg á lofti. Um fling sta› inn
ræ› ir hann í senn af blá kaldri hag s‡ni, mein legri glettni og fram s‡n um
stór hug, fleg ar hann seg ir, a› fyrst höf u› sta› ur lands ins sé nú ö›ru vísi en
æski legt væri, flá sé ekki ann a› en gera hann fla›, sem hann eigi a› vera,
og fla› sem fyrst.
Hann bend ir fló á a› gagn r‡ni Jóns á hug mynd ir Tómas ar um
fling tím ann ein kenn ist a› dá lít illi hár tog un, enda mi›i Tómas ekki
vi› seinni ald irn ar. Hins veg ar grípi Jón flar á einu k‡l inu a› fleir
sem haldi a› unnt sé a› líkja ná kvæm lega eft ir fyrri tím um hafi
venju lega held ur óljós ar hug mynd ir um flá. Merki leg asta at ri› i› í