Skírnir - 01.09.2007, Qupperneq 136

26 L’uni versité en question, bls. 85.
skírnir404 páll skúlason
efn um dau› legra manna flarf einnig a› takast á vi› lífs vanda mál
sem kalla á brá›a úr lausn. Svi› aka dem í unn ar er hluti af hin um
hvers dags lega heimi, en hi› gagn stæ›a gild ir hins veg ar ekki.
Fræ›i leg og raun veru leg sta›a há skól anna í heim in um
Hlut deild hins akademíska svi›s, svi›s há skól anna, í hin um sam -
fé lags lega, póli tíska og efna hags lega heimi vek ur upp vanda mál
sem all ir flurfa a› takast á vi›, flar á me› al há skól inn. Hin raun -
veru legu vanda mál há skól anna stafa langoft ast af ónóg um sam -
félags leg um, efna hags leg um og póli tísk um stu›n ingi.
Fræ›i lega sé› er sta›a há skól anna í fljó› fé lag inu sk‡r. fieir eiga
a› taka flátt í fljó› fé lag inu me› flví a› finna upp hug mynd ir, lík ön
og a› fer› ir sem fljóna fleim til gangi a› und ir búa lausn ir á raun -
veru leg um lífs vanda mál um á skil virk an hátt. Nú fleg ar er til grí› ar -
mik ill „i›n a› ur“ sem helg ar sig flví a› upp götva og brei›a út
fræ›i leg ar lausn ir á hag n‡t um vanda mál um. Og í fram tí› inni mun
flr‡st ing ur inn á há skól ana aukast var› andi fla› a› fleir svari hin -
um óend an lega fjöl breyttu flörf um ein stak linga, ríkja o.s.frv. Eins
og Ge or ges Gusdorf or› ar fla›: „Ávallt ver› ur til fólk sem held ur
flví fram a› há skól inn fljóni eng um til gangi. Og a› vissu leyti er
fla› rétt. Menn gleyma flví a› há skól inn er ekki til kom inn til a›
fljóna ein hverju til teknu. Hann er til kom inn til a› fljóna. Me› flví
einu a› vera til sta› ar, og flá gild ir einu hversu til flrifa litl ir fleir eru
sem gæ›a hann lífi, kall ar hann menn ina a› n‡ju til li›s vi›
mennsk una.“26
Ég lít svo á a› vi› get um, me› mikl um rétti, tal a› um al fljó›a -
menn ingu há skól anna, menn ingu sem kall ar okk ur til li›s vi›
mennsk una í vi› leitni sinni til a› skilja án af láts sann leik ann frá
lyg inni, al fljó›a menn ingu sem bolla legg ur um og tek ur til grein -
ing ar reynslu allra karla og kvenna, og ver› ur ríku legri fyr ir
brag› i›, rétt eins og mann kyn i› sé ein ein stök per sóna allt frá
upp hafi. Tak mark i› er a› reyna a› skilja heim inn til a› geta ver i›
hluti hans og tek i› flátt í mót un hans á ábyrg an og upp byggi leg an