Skírnir - 01.09.2007, Qupperneq 84

21 Eld fjalla saga hans s‡n ir hve vel hann hef ur sett sig inn í l‡s ing ar manna á jar› -
eld um á Ís landi í tím ans rás (sjá Rit verk Jónas ar Hall gríms son ar III. Nátt úr an
og land i›. Reykja vík 1989, bls. 33–112).
skírnir352 sveinn yngvi egilsson
Beint er í nor› ur fjall i› frí›a,
fák ur eyk ur hófa skell,
sér á leiti Lamba hlí›a
og litlu sunn ar Hlö›u fell.
Vel á götu ber mig Bald ur…
En lei› in í kvæ› inu ligg ur fló frá hinu nefn an lega og ná komna —
frá flekkt um kenni leit um á alla vegu — yfir á svi› fless sem er ill -
skil grein an legt og óflekkt en læt ur ljó› mæl anda ekki í fri›i. Hin
eig in lega eld goss- og land mót un ar l‡s ing hefst nú sem svar vi›
mælsku spurn ingu hans sjálfs: „Hvenær hef ur heims um ald ur /
hraun fla› brun a› fram um grund?“ Hann hverf ur nú á vit for -
sögu legra at bur›a og vík ur ekki aft ur a› sjálf um sér fyrr en í lok
ljó›s ins. Og flá hef ur eitt hva› gerst sem breyt ir öllu.
Ægi leg feg ur›
Nú tíma menn eru van ir l‡s ing um á eld gosi í ‡ms um mynd um og
mi›l um, en flví var ekki flannig hátt a› á dög um Jónas ar. Sjálf ur
var› hann aldrei vitni a› eld gosi og flurfti flví a› byggja vit neskju
sína á til tæk um skrif um um jar› elda.21 Sköp un ar- og ey› ing ar -
mátt ur nátt úr unn ar haf›i ekki held ur or› i› mörg um ís lensk um
skáld um a› yrk is efni og flótti kannski ekki bein lín is ljó› rænt e›a
fag urt vi› fangs efni. Fjall i› Skjald brei› ur fól flví í sér djarfa og
frum lega til raun til a› l‡sa eldsum brot um, hvort sem lit i› er á
kvæ› i› í ljósi ís lenskr ar jar› fræ›i e›a bók mennta sögu.
Lands lag fiing valla sveit ar um mynd ast fyr ir aug um Jónas ar og
kvæ› i› ver› ur a› leik velli ímynd un araflsins flar sem allt leik ur á
rei›i skjálfi, jör› in opn ast, hraun i› renn ur rau› gló andi yfir allt
sem á vegi fless ver› ur, neist ar fljúga um loft i› og af blá grá um
reyk ver› ur myrk ur um mi›j an dag. Jónas sér fyr ir sér hvern ig