Skírnir - 01.09.2007, Blaðsíða 66

ald ir, flví a› sí› an hi› „al fljó› lega sam neíti“ á Al flingi hinu forna
haf›i lagst af, „hef ir líf fljó› ar inn ar eí›st í deíf› og drúnga, enn
fram tak semi og kjark ur horf i›“ (1841:79). fiótti hon um ein bo› i›
a› fling i› færi fram á sama árs tíma og hi› forna fling, e›a á milli
fless a› fé var rek i› á af rétt og heyann ir hófust, flví a› flá áttu flest -
ir heim an gengt úr sveit um (1841:88). Á feg ursta tíma sum ars ins, í
fa›mi nátt úr unn ar, myndu fling gest ir fylgj ast me› um ræ› um full -
trúa sinna um lands ins gagn og nau› synj ar, um lei› og fleir lyftu
sér upp í gó›ra vina hópi.
Til lög ur Tómas ar Sæ munds son ar um til hög un Al fling is eru
afar áhuga vert dæmi um flann vanda sem fljó› ern is sinn a› ir hug -
sjóna menn áttu vi› a› strí›a á 19. öld. Í anda fl‡skr ar hug hyggju,
sem mót u› var af heim spek ing um á bor› vi› Jo hann Gott fried
von Herder og Jo hann Gott lieb Fichte, sáu fleir fljó› ina fyr ir sér
eins og eins kon ar mynd hverf› an ein stak ling, me› sam stæ›a
sögu, einn vilja, e›li og sál (Gu› mund ur Hálf dan ar son 2001).
Hver fljó› var í fless um skiln ingi ein heild frek ar en sam safn ein -
stak linga, e›a eins kon ar lif andi vera, sam ein u› inn byr› is og í e›li
sínu ólík öll um ö›r um fljó› um. Áhersla Fjöln is manna á tungu -
mál i›, sem ís lensk fljó› átti a› hafa var› veitt óbreytt frá upp hafi
sögu sinn ar, og glæsta for tí› tengd ist fless um hug mynd um, flví a›
í tungu mál inu var› veitti fljó› in sér staka menn ingu sína og í skipu -
lagi fljó› veld is ald ar kom fram hi› „e›li lega“ stjórn ar far Ís lands.
Allt sem sí› ar haf›i breyst, und ir er lend um áhrif um, hlaut a›
vekja ákve›na tor tryggni, enda alls end is óvíst hvort fla› sam ræmd -
ist fljó› ar e›linu. Sta› reynd in er aft ur á móti sú a› flegn arn ir sem
mynda fljó› irn ar eru ólík ir inn byr› is og eiga sér hvorki sam eig in -
lega hags muni né vilja, og flar a› auki lif ir eng in fljó› í hug mynda -
fræ›i legu e›a póli tísku tóma rúmi. Sjálf kenn ing in um menn ing ar -
lega fljó› ern is stefnu var flannig flutt inn til Ís lands er lend is frá og
alls ekki sprott in úr ís lensk um jar› vegi. Af fless um sök um hafa til -
raun ir fljó› ern is sinna til a› sam ræma for tí› og nú tí› oft dá lít i›
flver stæ›u kennd an blæ, um lei› og til hneig ing fleirra til a› túlka
vilja hinn ar ímynd u›u fljó› ar (fljó› ar inn ar sem sam ein a› ist í
fljó› ar and an um) stang ast i›u lega á vi› fla› sem hin raun veru lega
fljó› mein ar — fl.e. fljó› in sem b‡r í raun og veru á Ís landi er ekki
guðmundur hálfdanarson334 skírnir