Skírnir - 01.09.2007, Blaðsíða 222

73 Slavoj Žižek, „Melancholy and the Act“, bls. 659.
74 Hér myndu ef laust ein hverj ir benda á a› fram lei›sla ís lenskra land bún a› ar af -
ur›a sé ekk ert sér stak lega hul i› ferli, flest ir flekkja hana í okk ar litla landi. En
raun in er hins veg ar sú a› fletta eru órar og til a› sty›ja flá full yr› ingu flarf ekki
ann a› en benda á a› nær öll kjúklinga fram lei›sla fer fram í einu fyr ir tæki sem
stund ar n‡ tísku leg an verk smi›ju bú skap og fla› er eng in spurn ing a› mjög lít -
ill hluti fljó› ar inn ar hef ur kom i› inn fyr ir dyr kjúklinga bús.
skírnir490 magnús þór snæbjörnsson
ríkj andi ástandi, fl.e. kap ít al isma og hnatt væ› ingu, og hvetja okk ur til
fullr ar flátt töku í ríkj andi kerfi.73 fia› er gert til dæm is me› hug mynd um
um hrein ar ís lensk ar land bún a› ar vör ur sem skap a› ar eru me› s‡nd ar -
fram lei›slu í stór mörk u› um, mynd af kúm á plast poka und ir nafni bónd -
ans. fietta eru órar sem gefa í skyn tengsl neyt enda vi› fram lei›slu en
hylja raun veru legt fram lei›slu ferl i›, skítuga Raun ina, svo hægt sé a›
halda fram lei›slu hátt un um óbreytt um.74
fia› er ómögu legt a› losna al gjör lega vi› óra. fieir eru nau› syn leg ir til
fless eins a› for› ast brjál æ›i, til a› geta kos i› eitt hva› fram yfir ekki neitt.
Vi› erum á viss an hátt nau› beyg› til a› taka eina óra fram yfir a›ra og
eina lei› in und an oki fleirra er a› átta sig á flví a› fleir eru a› eins yf ir -
hylm ing tóms ins.75 Lei› in und an oki hug mynda fræ› inn ar er flví ekki a›
af neita henni, held ur frek ar a› gang ast vi› henni, fara yfir óra henn ar:
„[S]tund um, í öllu falli — er hi› raun veru lega ni› ur rif ekki fólg i› í flví a›
vir›a hinn bera bók staf Lag anna a› vettugi, í nafni óranna a› baki, held -
ur a› standa vi› bók staf inn, gegn órun um sem eru sto› ir hans“, átta sig á
a› órarn ir eru a› eins upp fyll ing í tóm tákn skip an ar inn ar, sam fé lags ins og
sjálfs ver unn ar. fietta er ein ung is mögu legt me› flví a› taka flá al var lega,
„a› i›ka fla› sem Lac an nefn ir „a› fara yfir órana“ [e. tra vers the fanta -
sy] … “76 Me› flví a› fara al ger lega eft ir op in ber um regl um en hunsa flær
óskrif u›u er hægt a› af hjúpa hvern ig flær stang ast í raun á vi› raun veru -
leik ann. Lög in gera alltaf rá› fyr ir flví a› veru leik inn sé ann ar og a›
skrá›u regl urn ar séu beyg› ar eft ir fleim óskrif u›u.77 Sem dæmi um a›
fara yfir óranna væri ef til vill hægt a› taka hi› ímynd a›a fyr ir tæki Deat h -
Love og selja fólki í raun og veru dau› ann. Af hverju ekki? Me› flví a›
gang ast firr ing unni al gjör lega á hönd og hætta ekki fleg ar hún nær há -
marki, eins og lagt er til í Drauma land inu, held ur stofna fyr ir tæk i›, mætti
kannski af hjúpa óra hug mynda fræ› inn ar um frjáls an mark a›, kap ít al isma
og frelsi sem neyslu, kalla fram Raun kerf is ins, al gjöra firr ingu fólks ins.
fiótt hin lacaníska sjálfs vera sé í grunn inn tóm og heim speki hans geti
virst dap ur leg, flá er a› finna í kenn ing unni von, merki um a› sjálfs ver an
geti ver i› eitt hva› já kvæ› ara, eitt hva› fyr ir utan stóra Hinn, e›a firrt an
merk ing ar heim til ver unn ar. „fietta eitt hva›“ er a› finna í Raun óranna.
fia› er a› eins í draum um okk ar sem vi› get um nálg ast Raun flránna. fietta
á fló ekk ert skylt vi› flá hug mynd a› raun veru leik inn sé ein hvers kon ar