Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.2009, Blaðsíða 11

Tímarit Máls og menningar - 01.06.2009, Blaðsíða 11
H v e r s k o n a r s a m f é l a g v i l j u m v i ð ? TMM 2009 · 2 11 Efnahags-, stjórnmála- og andlega sviðið vísa hvert á annað og þarfn- ast hvert annars. Á efnahagssviðinu snúast málin um hvað hægt er að gera og hvað er ekki hægt, hvað er mögulegt og hvað er ómögulegt. En það er því miður ekkert á þessu sviði sem segir okkur hvort við eigum að gera allt sem við getum gert né hvað við megum og hvað við megum ekki til að skaða ekki samfélagið. Einmitt hér kemur stjórnmálasviðið til sögunnar þar sem sett eru lög og reglur um hvað leyfilegt sé og hvað sé óleyfilegt, réttmætt eða óréttmætt, miðað við meinta hagsmuni þjóð- félagsins í heild en ekki sérhagsmuni tiltekinna hópa. Hér eru það ákveðnar stofnanir sem setja lögin og reglurnar og framfylgja þeim. En engin mannleg stofnun getur samt ákveðið hvað sé gott eða illt, satt eða ósatt, fagurt eða ljótt, rétt og rangt. Hér kemur andinn til sögunnar og hið andlega svið, sem við öll tökum þátt í með hugsunum okkar, tilfinn- ingum og tjáningu. Hið andlega svið takmarkar þannig svið stjórnmál- anna, setur þeim mörk og bannar þeim að skipta sér af hinum andlega veruleika, þar sem æðsta gildið hefur frá fornu fari verið talið ástin eða kærleikurinn. Stjórnmálasviðið á svo að takmarka svið efnahagskerfis- ins, setja því lög og reglur í samræmi við þau siðferðilegu gildi og hug- myndir sem takmarka sjálf stjórnmálin og setja þeim mörk og mið. Það sem mestu skiptir í efnahagslífi og stjórnmálum er að sett séu markmið sem eru í samræmi við þau gildi sem við skynjum og finnum, sköpum og virðum í andlegu lífi okkar. Ef menn móta efnahagslífið og stjórnmálin án þess að skeyta um lífsgildin sem í húfi eru í hinum andlega veruleika, þá stefna menn samfélagi sínu í voða. Hinn nýi hugsunarháttur, sem ég er að kalla eftir, byrjar á hinum andlegu lífsgildum, ekki síst hinum siðferðilegu, og skoðar stjórnmálin og efnahagsmálin í ljósi þeirra. Hér skiptir öllu máli að vera raunsæ: Á efnahagssviðinu keppa menn eftir veraldargróða og munu einskis láta ófreistað til að fá hann; efnahagssviðið á sér engar innri hömlur eða siðferðileg aðvörunarljós sem koma vitinu fyrir menn þegar þeir ætla sér um of. Á sviði stjórnmálanna gildir það sama; á meðan við búum við kerfi sem færir örfáum einstaklingum sem stýra stjórnmálaflokkunum gífurleg völd til að taka ákvarðanir í sameiginlegum málum okkar, þá munu þeir gera það og ekki láta einfaldar og skýrar siðareglur um jafn- ræði, lýðræði og samráð flækjast fyrir sér. Andleg og siðferðileg sköpun samfélagsins á að vera í höndum þeirra sem leggja sig stöðugt eftir að hugsa og ræða um sameiginleg málefni með almannaheill að leiðarljósi. Og þennan hóp fylla allar hugsandi konur og karlar sem vita að lýðræði, jöfnuður og samvinna eru þær hug- sjónir sem vísa okkur veginn til þess samfélags sem við viljum og þráum. TMM_2_2009.indd 11 5/26/09 10:53:22 AM
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.