Tímarit Máls og menningar - 01.06.2009, Síða 13

TMM 2009 · 2 13
Steinar Bragi
Kólfurinn
1. kafli
Eitt sinn var lítill bær sem hét Kirþei. Bærinn var á einni af Endaheims-
eyjunum sem Kliny ritaði um og byggðist, líkt og flestir af þessum
bæjum, upp af klettóttri strönd hvar sjórinn niðaði í draumum fólks og
Víbrurnar bjuggu í öllu sem hét efni og ollu gjarnan velgju hjá mann-
fólkinu. En fjandinn hafi það, líklega vöndust innfæddir þessu bara og
hvað varðar aðkomumenn var lítið um þá eftir Eyðilegginguna; raunar
hafði enginn gestur drepið niður fæti á eyjunni síðustu tvö- eða þrjú-
hundruð árin, það er: ekki fyrr en þeir atburðir gerðust sem nú verður
sagt frá.
Miðja bæjarins var í kirkju og litlu steinlögðu torgi umhverfis. Þar
safnaðist fólk gjarnan til snakks um hitt og þetta og markaður var hald-
inn sex daga vikunnar þar sem bændur eyjunnar seldu afurðir sínar.
Fyrir ekki svo löngu síðan hafði klukkuturni verið aukið við skut kirkj-
unnar og þar hékk stór og mikil klukka unnin úr bronshlunki sem
fannst í einni af námunum. Klukkan hringdi til giftinga, jarðarfara og
messu á hverjum sunnudegi – allt saman viðburðir í þessu annars lítil-
fjörlega samfélagi sem hokraði utan í kirkjunni.
Eina nóttina, skömmu eftir miðnætti, brá svo við að kirkjuklukkan
byrjaði að hringja hratt og óreglulega í einsog mínútu, svo þagnaði hún
aftur. Líkt og gefur að skilja vakti þetta athygli í bænum og presturinn
ásamt nokkrum af torsvæfustu nágrönnum kirkjunnar söfnuðust
saman á torginu og skimuðu upp í gluggann í nýja turnhúsinu án þess
að koma auga á nokkuð sérstakt. Þau ráðfærðu sig – tiltölulega óttasleg-
in, já sum beinlínis með deig, skjálfandi hné – um hvað best væri að
gera, en gengu svo af stað í einni halarófu inn í kirkjuna og upp í turn-
inn.
TMM_2_2009.indd 13 5/26/09 10:53:22 AM