Tímarit Máls og menningar - 01.09.2011, Side 50

J ó n A t l i J ó n a s s o n
50 TMM 2011 · 3
atvinnuleitandi eins og einhver sálfræðingur sagði að við ættum að kalla
okkur. Hann var nýútskrifaður og afskaplega indæll ungur maður. Hann
sagði okkur að reyna að sjá fyrir okkur í huganum daginn sem okkur
hafði verið sagt upp. Leyfa okkur að endurupplifa tilfinningarnar sem
fylgdu uppsögninni. Sjá fyrir okkur aðstæðurnar. Fötin sem við vorum í
og hvað var sagt og hvað var gert. Svo áttum við að renna aftur í gegnum
atburðinn en setja skemmtilega tónlist við hann og setja trúðahatta á
alla í huganum. Það myndi hjálpa okkur við að sætta okkur við upp-
sögnina. Ég gerði það. Ég veit ekki hvort það hjálpaði nokkuð. Margir á
námskeiðinu urðu reiðir þegar hann bað okkur um að gera þetta en mér
fannst allt í lagi að reyna. Það sakaði ekki neitt. Ég hafði gott af þessu.
Hugleiðslunni. Við lærðum hugleiðslutækni sem er kölluð fljótandi ský.
Þá á maður að liggja eða sitja kyrr og leyfa hugsunum sínum að fljóta
í gegnum sig. Eins og ský á himni. Og ég gerði það. Leyfði hugsunum
mínum að fljóta áreynslulaust um stofuna og út um gluggana og fram
af svölunum. Ég hugsaði um niðursuðudósirnar og sódavatnið og hinar
vistirnar sem ég hafði keypt. Ég hugsaði líka um litlu stúlkuna sem ég
hafði komið auga á í hverfinu hinum megin við lágina. Hún minnir
mig á dóttur mína þegar hún var á sama aldri. Ég hugsaði um litla, bláa
vasaljósið sem myndi lýsa mér veginn þegar ég læddist að húsinu hennar
og inn um svefnherbergisgluggann hennar. Hvað hún Kata mín yrði
ánægð að verða aftur móðir svona seint á lífsleiðinni. Í litlu, sætu kjall-
araíbúðinni sem ég hafði innréttað handa okkur og ég hugsaði um það
hvað það eru fáir, sorglega fáir, sem hafa kjark til að byrja upp á nýtt.