Tímarit Máls og menningar - 01.03.2013, Side 24

Þ ó r a r i n n L e i f s s o n
24 TMM 2013 · 1
bókinni um Albert (1968). Reynslan úr hernum nýttist Ole þegar hann læddist
aftan að skrópagemlingum úti á víðavangi og lét þá lesa upphátt. Eða klifraði á
eftir þeim upp í trén. Umsagnir hans voru skrifaðar af húmor og virðingu fyrir
barninu: „Jakob er ekki eins góður við bækurnar sínar og hann ætti að vera.“
Eitt sinn ákvað bekkurinn að kanna hvort hægt væri að ganga rækilega
fram af þessum ofurfrjálslynda kennara. Krakkarnir hlóðu borðum og
stólum fyrir dyrnar að íbúð hans svo hann kæmist ekki inn í skólaálmuna.
Ole lét þetta ekki slá sig út af laginu heldur skreið inn um glugga stofunnar
og hélt áfram að kenna eins og ekkert hefði í skorist.
Rithöfundur
Sumarið 1966 hófst rithöfundarferill Ole Lund Kirkegaard með talsverðum
hvelli. Þetta sumar varð þessi skrautlegi yfirkennari í Oue 26 ára gamall,
sama dag og sá sem hér skrifar fæddist á Landspítalanum í Reykjavík.
Ferillinn hófst þegar Anne Lise kom með þau boð til eiginmanns síns að
tveir ábúðarfullir náungar frá „Politiet“ biðu hans í forstofunni. Fljótlega
kom í ljós að mennirnir voru ekki á vegum lögreglunnar heldur stórblaðsins
Politiken. Ole hafði unnið keppni um sögu fyrir börn á aldrinum 7–15 ára
með frásögn um dreka. Sagan vakti talsverða athygli og ekki leið á löngu
þar til forlagið Gyldendal var búið að tryggja sér útgáfusamning við þennan
hæfileikaríka kennara.
Virgill litli (1967), fyrsta skáldsaga Ole, kom út ári eftir að hann vann keppni
Politiken. En það munaði minnstu að hún kæmi aldrei í búðir. Tveimur af
virtustu yfirlesurum Gyldendal þótti hún of óhefðbundin og þeir mæltu ekki
með útgáfu. Það sama var uppi á teningnum þegar Albert var skoðuð ári
seinna. Yfirlesurum forlagsins þótti textinn ófyndinn, rembingslegur og pirr-
andi. Og þegar Fúsi froskagleypir (1969) kom í búðir trylltist prestur á Suður-
Sjálandi; hann skrifaði langa grein með beinum vísunum í texta bókarinnar
sem átti að sanna að danskar barnabókmenntir væru á leið í hundana. Ole
svaraði greininni glæsilega í löngu máli. Hann sagðist fullviss um að guð
fyrirgæfi Fúsa froskagleypi og þar með höfundinum sjálfum.Þrátt fyrir álit
yfirlesaranna sló Virgill litli í gegn svo um munaði. Hæfileikar Ole til að setja
sig inn í hugarheim ungra lesenda og hinar stórskemmtilegu teikningar hans
gerðu hann fljótt mjög vinsælan. Sögurnar fjölluðu næstum alltaf um börn sem
áttu í einhverjum vandræðum með foreldra sína og aðra fullorðna. Þau leystu
svo málin með uppátækjasemi og stuðningi frá einhverjum utanaðkomandi.
Vinsældir Ole Lund Kirkegaard urðu til þess að fjölmiðlar tóku að sitja
um hann. Hann varð strax virkur í menningarumræðunni og óþreytandi
við að útskýra sjónarmið sín í viðtölum og ögrandi yfirlýsingum. Menn áttu
að sleppa hugmyndafluginu lausu, veita brjálæði og litum inn í líf sitt. Full-
orðnir væru í raun skíthræddir við stjórnlaust ímyndunarafl smáfólksins og
helsta áskorun fullvaxta manns fólst í því að verða ekki of fullorðinn. Auk