Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.2013, Side 131

Tímarit Máls og menningar - 01.03.2013, Side 131
E n d u r h e i m t b r o t ú r g ö m l u s ö g u l j ó ð i n ý j u TMM 2013 · 1 131 Berklar: Þó í hófi – því ekki viljum við glata trúverðugleika sögunnar. Spönn: En hvar finnum við gelgjurnar sjálfar? Og sóknarbörnin öll? Spelka: „Öll“ væri ofrausn svo þunnskipaðri sögu, látum hér nægja nokkur. Hnúður, þér mun hæfa Davíð einn, uppnefndur „englaprump“, svo yfirmáta heilagur og hreinn að hreinan viðbjóð vekur. Hnota: Hann elskar allt … Allir: Öööööö! Spelka: Hann umber allt! Allir: Æææææl! Berklar: Og skilur hvorki skjall né skæting rætinn! Hrífa: Nei, hættu nú! Hnota: Og vill svo vel að vandræði hljótast af! Hrífa: Ég þoli ekki meir! Hverjir koma aðrir hér við sögu? Berklar: Með honum ganga til messu meyjar tvær og einhverjir fleiri sem óþarfi er upp að telja. Hnota: Og þessar tvær? Hvað með þær? Eigum við? Eða viltu aðrar velja? Berklar: Engar aðrar. Þið Spelka gætuð spjarað ykkur sem … sem Hervör og Stella! Spelka: Stella hér! Eitt gasalegt glæfrakvendi, sem ennþá er sakleysisblæju sveipað er saga hefst, en ólmast þar undir sem flóðgátt … á fengitíma! Berklar: Hervör henni til höfuðs. Svo grjóti hlaðin og jörðu bundin sem bikkjan bræðranna á Bakka. Spelka: Ofhlaðin hljómar sú trunta jafnt steinum sem stuðlum, bróðir minn Berklar! Berklar: Vel má það vera en víst er hún ekki trunta, jafn göfug og gæflynd sem hún reynist er fram í sögu sækir og veður gerast válegri. Spelka: Styttum nú formála þennan sem fylla mun söguna alla ef fleiri véla þar um! Berklar: Já, hefjum þá helgu stund sem boðað var til og rekjum úr guðsmanni garnir. I Heimir: Og vers … 14. Sáðmaður gekk út að sá. Já. Og hvað var það fleira. Frelsarinn. Kannski. Það var nú meiri kallinn. Ha! Ef auga þitt hneykslar þig … þá rífðu það úr og allt. Hver las heima? Ég refsa þeim grimmilega sem ekki las heima. Í Drottins nafni mun hann stikna eins og steikin í ofni maddömunnar. Davíð: Ég las heima! Heimir: Það var svosem auðvitað. Meiri andskotans samviskusemin alltaf. Þið hin sleppið með áminningu. Aldanna skaut og það svæði allt. Vorum við búin að syngja? Og hann lét slátra kálfi og bera fram dýrlegar veitingar. Hvað er klukkan? Davíð, þú lest Orðið. Davíð: Stöðugt fjölgar stríðsmönnum hans?
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.