Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1941, Qupperneq 121

119
yfir háls til Svartárdals og komst yfir Svartá á lítilli ísspöng, en
áin, sem er oft ill yfirferðar, var annars staðar orðin auð, því að
asahláka var komin á. Vegurinn upp dalinn liggur víða fast með ánni
og var þar ófær vegna klakahröngls, sem hún hafði rutt upp á hann.
Varð því að fara sums staðar eftir bröttum hlíðum í mikilli ófærð.
Svartá ruddi sig, meðan ég var austan hennar, og var því ekki um
annað að ræða en ríða niður á brúna, sem er niðri við ármótin, og
síðan upp Blöndudal að austan, þangað til komið var að kláfferj-
unni. Er þetta mikill krókur. .V meðan á þessu stóð, espaðist Svartá
svo, að hún flæddi yfir eyrarnar hjá brúnni með jakaburði, svo að
fy-lgdarmaður minn tepptist, er hann ætlaði sömu leið til baka. Þetta
er líldega versta ferðalagið, sem ég hef lent i hér, og þó ekki sögu-
legt í samanburði við það, sem áður gerðist í læknisferðum og' gerist
jafnvel enn í hinum erfiðari héruðum.
Síðu. 4 ferðir úr héraðinu, ! í Mýrdalshérað í forföllum héraðs-
læknisins og 3 í Öræfi. Er það fremur óvenjulegt, að ég hafi verið
sóttur oft þangað á sama árinu. Seinasta ferðin þangað var farin í
desember til sængurlconu; er jx>ð í fyrsta sinn sem ég hef verið sóttur
þangað þeirra erinda. Ég man þá heldur ekki eftir, að læknir hafi
verið sóttur þangað þeirra erinda síðan ég kom í Síðuhérað 1919.
Vestmannaeyju. Síðan skipaferðir frá lítlöndum hættu hingað að
mestu með stríðinu, eru sjóferðir, sem áður voru „daglegt brauð“, að
mestu hættar. Voru þær farnar, hvernig sem veður var, oft í austan-
stormum fyrir „Ivlett“, tóku langan tíma á stundum og voru yfirleitt
mestu slarkferðir. Stundum var farið út af Eiðinu í hálfófæru, og
þurfti þar oft mestu gætni við að hafa, eins og yfirleitt í sandbrimi.
Voru ferðir þessar tíðar, meðan skipaeftirlitið var lögboðið, og raunar
eftir það talsverðar vegna aðkomuskipa með slasaða menn.
15. Slysavarnir.
Læknar láta þessa getið:
Sauðárlcvóks. Slysavarnardeildir starfa 2 á Sauðárkróki eins og að
undanförnu.
Svarfdæla. Ágóða af sjómannadagsfagnaði á Dalvík varið til slysa-
\arna.
Akureyrar. Hér munu vera til slysavarnardeildir, bæði lcarla og
kvenna, en hvorug mun hafa starfað nokkuð að ráði á þessu ári.
Eina merkið um slysavarnarstarfsemi hér er það, að komið hefur
verið fyrir á bryggjunum björgunarhring með áfastri línu og krók-
stjaka, og mun þetta hafa hjargað mönnuni, sem fallið hafa í sjóinn.
HöfÖahverfis. Fyrir tilstilli slysavarnardeildar eru komnir björg-
unarhringar og krókstjakar á allar bryggjur hér.
Berufj. Hér er starfandi deild úr Slysavarnarfélagi íslánds.
Vestmannaeyja. Slysavarnardeildin Eykyndill og Björgunarfélag
Vestmannaeyja starfa ineð alúð og dugnaði að þessum málum.