Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1956, Blaðsíða 193
landlæknir
Reykjavik, 1. desember 1958.
Heilbrigðis- og félagsmálanefnd efri
deildar alþingis hefur með bréfi, dags.
21. f. m., sent landlækni og beiSst um-
sagnar hans um frumvarp til laga um
breyting á læknaskipunarlögum, nr. 16
9- april 1955 (þingskjal 79), en meS
frumvarpi þessu er efnt til gagngerSr-
ar breytingar á skipan landlæknis-
embættisins.
Misskilningur.
Tilefni frumvarpsins er þaS, aS höf-
undur þess og flutningsmaSur telur
landlækni, eins og embætti hans er nú
skipaS meS lögum, einan um aS vera
laglegur ráSunautur ríkisstjórnarinn-
®r_(þ. e. ráSuneytis þess, sem fer meS
neilbrigSismál, og hlutaSeigandi ráS-
herra) í öllu, er viSvíkur heilbrigSis-
uaálum. Skal þegar viSurkennt, aS
V0eri þessu í raun og veru svo fariS,
juundi síSur en svo ótimabært aS taka
Pvilika skipan til gagngerSrar athug-
unar og endurskoSunar.
Frumvarpshöfundur hefur auSsjáan-
lega bitiS sig til tjóns fastan i orSalag
‘^hnaskipunarlaganna, þar sem segir
gr-), aS landlæknir skuli vera
>>ráSunautur um allt, er varSar heil-
hrigSismál", og „hafa eftirlit meS öll-
um læknum og heilbrigSisstarfsmönn-
uui“. En honum hefur láSst aS gæta
Pess, aS i þeim ákvæSum felst engan
veginn, aS ekki sé til aS dreifa öSrum
uáðunautum eSa eftirliti, enda fer
jarri því, aS svo sé. í sjálfum lækna-
skipunarlögunum (8. gr.) er ákvæSi,
®em lætur litiS yfir sér, en er þó býsna
lnnihaldsrikt, aS því er þetta efni
VarSar, þar sem segir: „Um verksviS
annarra embættislækna (þ. e. annarra
en landlæknis og héraSslækna, aS
meStöldum borgarlækni í Reykjavik)
og lækna ríkisstofnana fer eftir sér-
stökum lögum og venjum þar aS lút-
andi“. AthyglisverS í þessu sambandi
eru og þau ákvæSi sömu læknaskip-
unarlaga (7. gr.), aS framkvæmdir
heilbrigSismála fyrir hönd ráSherra
skuli Iandlæknir annast „samkvæmt
lögum, reglum og venjum, er þar um
gilda“. Frumvarpshöfundur hefSi átt
aS gera sér ljóst, áSur en hann flikaSi
hugverki sínu, aS engin leiS er aS
gera sér viðhlítandi grein fyrir stöSu
landlæknis sem aSila aS heilbrigSis-
stjórn landsins eða starfsháttum þeirr-
ar stjórnsýslu, sem hann annast, án
þess aS gjörþekkja alla heilbrigSislög-
gjöfina, svo og þær starfsvenjur, sem
skapazt hafa og viSgangast, eins og
lög_ væru.
Án þessarar óhjákvæmilegu þekk-
ingar hefur frumvarpshöfundur hætt
á aS fullyrSa, bæSi i greinargerS frum-
varpsins og tilheyrandi framsöguræSu,
sem birt hefur veriS i blaSi hans, aS
„nú í hartnær hálfa öld“ hafi veriS um
aS ræða „kyrrstöSu á sviSi yfirstjórn-
ar heilbrigSismála" og fariS miklum
blöskrunarorðum um. Jafnframt hef-
ur hann í frumvarpinu slumpaS á aS
leggja til aS nema úr gildi öll ákvæði
heilbrigSislöggjafarinnar, sem „kunna
aS fara i bága vi8“ þá nýskipan land-
læknisembættisins, sem hann hugsar
sér, bersýnilega án þess aS gera sér
nokkra grein fyrir þvi, hvaS þá yrSi
numiS úr gildi, eSa hvort hann væri
á eftir kominn nær því marki, sem
hann hefur sett sér aS ná meS frum-
varpinu, eða hefur ef til vill miklu
heldur fjarlægzt þaS.