Strandapósturinn - 01.06.1986, Side 84

Grœnumýrartunga
Nokkrum sinnum kom ég að Grænumýrartungu meðan Gunn-
ar Þórðarson og Ingveldur Björnsdóttir bjuggu þar. Var manni
tekið þar sem einum af fjölskyldunni og eru þær stundir eins og
sólskinsblettir í minningunni.
Grænumýrartunga var í þjóðbraut við heiðarsporð. Annars
vegar var Hrútaíjarðará erfiður farartálmi uns hún var brúuð en
hins vegar Holtavörðuheiðin með snjóskafla og storma svo söng
í Tröllakirkju sem ýmsir höfðu illan bifur á sökum nafnsins.
Sakir legu sinnar var gestkvæmt í Grænumýrartungu og höfðu
þau hjón Gunnar og Ingveldur greiðasölu þar í áratugi. Alltaf
var vel látið af móttökum þar, hjónin ræðin og skemmtilega fróð
um menn og málefni.
Snemma hlóðust trúnaðarstörf á Gunnar í héraði og var svo
komið að hann gegndi þar um hríð allflestum virðingarstöðum.
Þóttu ráð hans oft vel hugsuð en trúmaður var hann í stjórnmál-
um eins og svo margir á þeirri tíð. Var þá stundum hart barist
og eigi ávallt mildilega.
Töldu sumir Gunnar ráðríkan og harðlyndan en því fór fjarri
um hið síðarnefnda. Því að hlýtt hjarta bar hann í brjósti og fann
til með þeim sem minna máttu sín. En ráðin færðust í hendur
hans því að menn treystu honum jafnan betur en öðrum til að
eygja rétt úrræði og átti það við um skoðanabræður hans og oft
einnig um andstæðinga.
Tvær dætur áttu þau Gunnar og Ingveldur: Steinunni er átti
Benedikt Jóhannesson á Saurum í Dalasýslu og Sigríði er átti
Ragnar Guðmundsson en þau tóku við búi er þau Gunnar flutt-
ust til Reykjavíkur en höfðu áður búið í sambýli við þau.
Ragnar og Sigríður fluttu svo einnig um síðir til Reykjavíkur
og er nú Grænumýrartunga í eyði. Mun hún komin í eigu Mela-
mannanna en af þeim eldri bændum þar keypti Gunnar jörðina
1924. Byggði hann íbúðarhús úr steinsteypu sem enn stendur.
Kunnastur mun Gunnar vítt um land fyrir langtíma störf sín
að mæðiveikivörnum en í því starfi var hann alltaf sami eldhug-
inn, sem aldrei efaðist um að sigur ynnist að lokum, sem og
reyndist rétt.
82