Saga - 2015, Síða 148

en þar sem markmið eggerts með bókinni er að draga upp
heild ar mynd er nauðsynlegt að koma víða við og því gefst ekki
svigrúm til að fara mikið á dýptina. Í bókinni er komið inn á ýmsa
þætti sem beinlínis kalla á frekari rannsóknir og umræðu. Til dæmis
er áhugavert að lesa um fjölbreytta matjurtaræktun í Reykjavík á
síðari hluta 19. aldar og velta vöngum yfir því hvers vegna sú rækt-
un varð einhæfari eftir því sem leið á tuttugustu öldina. Þá væri
áhugavert að að skoða hvernig fólk nýtti garðhýsi við matjurtagarða
innan bæjarmarkanna en eggert bendir á að meðan húsnæðisvandi
Reykvík inga var sem mestur hafi verið búið í slíkum húsum allt árið
um kring (bls. 129). Þá er komið lauslega inn á tengsl garðræktar við
heilsu og líðan fólks og gæti verið áhugavert að skoða hvernig
unnið var með þá þætti og hvaða áhrif garðyrkja hafði í raun á líðan
fólks, sjálfsmynd og félagslega stöðu. vísað er í heimild frá árinu
1958 þar sem lífinu í kringlumýrargörðum er lýst fögrum orðum:
Það skín líka ánægja á andliti fólksins sem þarna vinnur og enginn spyr
um klukkuna, hvenær hætta skuli störfum. Menn komast í annan ham,
hver ræðir við annan þó að kynning sé lítil. Það er eins og í ágætu sam-
kvæmi. Ég býst við því, alveg öfgalaust, að kringlumýrin sé fjölmenn-
asti og besti skemmtigarður Reykvíkinga (bls. 142).
Þrátt fyrir þessar fögru lýsingar var ekki vilji hjá borgaryfirvöldum
til að nýta dýrmætt landnæði undir matjurtaræktun og sjálfsþurft-
arbúskap borgarbúa og því voru matjurtagarðarnir í kringlumýri
smám saman aflagðir upp úr 1960. Áhugaverð er umfjöllun eggerts
um skólagarða og í því samhengi eru dregin fram mörg áhugaverð
sjónarhorn og stuðst við ólíkar heimildir. Á Borgarskjalasafninu hef-
ur eggert fundið skýrslu skólagarðanna frá árinu 1962 þar sem
kvartað er yfir því að fjöldi foreldra kæri sig ekki um að nýta upp-
skeru barnanna og því lendi hún í ruslinu. Þarna og víða annars
staðar má því finna áhugaverðar upplýsingar um ört vaxandi neyslu -
samfélag og breytt viðhorf til neyslu og matar.
Í samhengi við þessa umfjöllun og fleira í kaflanum „Tengslin
við moldina“ eru birtar margar áhugaverðar ljósmyndir sem varpa
athyglisverðu ljósi á þátt í bæjarlífinu sem ekki hefur hlotið mikla
athygli í umfjöllun um sögu Reykjavíkur. Ljósmyndirnar sýna bæði
blómlega ræktun og umtalsverða framleiðslu. Hér eins og víðar í
bókinni hefði mátt nýta ljósmyndirnar á markvissari hátt til að
draga athygli lesandans að ýmsu því sem ekki kemur fram í rituð -
um heimildum — og eins hefði verið upplýsandi að hafa ártöl við
sigrún alba sigurðardóttir146
Saga haust 2015 umbrot.qxp_Saga haust 2004 - NOTA 26.11.2015 11:00 Page 146