Helga Law Journal - 01.01.2021, Síða 68

Helga Law Journal - 01.01.2021, Síða 68
Helga Law Journal Vol. 1, 2021 70 Dr. Snjólaug Árnadóttir 71 arrangements subject to pacta sunt servanda109 or res judicata.110 The binding nature is rooted in consent. Bilateral boundaries cannot be challenged in the same manner as unilateral limits when circumstances change; they are generally stable and immune to coastal changes, unless otherwise agreed. Still, unilateral limits can fluctuate within these permanent boundaries unless specifically agreed upon, tacitly accepted, or permanently described in accordance with UNCLOS article 76. Overlapping territorial sea entitlements are delimited through the equidistance method, establishing boundaries that are equally distant from baselines along adjacent or opposite coasts, unless a different arrangement is justified by agreement, historic title or special circumstances.111 Boundaries to the exclusive economic zone and continental shelf are delimited on the basis of international law to achieve equitable solutions.112 Different methods are available for delimitation of such boundaries but coastal geography is always of pivotal importance. International courts and tribunals have confirmed this on several occasions.113 The size of coastal features and their distance from the mainland can be decisive in the delimitation process114 but these factors can undergo significant changes as sea levels rise and coastlines recede. States may agree to revise maritime boundaries, whether established by agreements or judicial decisions. The consent to revise settled boundaries can flow from the terms of the original agreement or a subsequent agreement. Mutual revision of maritime boundaries naturally requires the consent of all relevant parties and a State suffering from loss of territory will not be easily persuaded to construct a new maritime boundary when there is no legal obligation to do so. However, fundamental changes to coastal geography may justify revision or termination of bilateral maritime boundaries, despite the objection of one or more parties to the dispute. The principle of pacta sunt servanda does not provide that all agreements remain inviolable until the end of time.115 On the contrary, States can be released from treaty obligations through peaceful means under the doctrine of rebus sic stantibus, when circumstances leading to the conclusion of a treaty have changed and 109 Frontier Dispute (Burkina Faso v Republic of Mali) (Judgment) [1986] ICJ Rep 554, 577, para 46. 110 Territorial and Maritime Dispute (Nicaragua v Colombia) (Application by Honduras for Permission to Intervene) [2011] ICJ Rep 348, 368, para 67. 111 UNCLOS article 15. 112 UNCLOS articles 74 and 83. 113 See e.g. United Kingdom/France (n 6), para 84; North Sea Continental Shelf (n 6), para 96; Cameroon v Nigeria: Equatorial Guinea intervening (n 6), para 295; Delimitation of the Exclusive Economic Zone and the Continental Shelf (Barbados v Trinidad and Tobago) (Arbitral Award) [2006] RIAA volume XXVII, 147, para 288 and Continental Shelf (Tunisia/Libyan Arab Jamahiriya) (Judgment) [1982] ICJ Rep 18, para 126. 114 See e.g. Nicaragua v Colombia (n 56) para 202. 115 Rein Müllerson, ‘The ABM Treaty: Changed Circumstances, Extraordinary Events, Supreme Interests and International Law’ (2001) 50 International and Comparative Law Quarterly 509, 525. UNSG, or earlier, to avoid acquiescence. In the Black Sea case, the Court deemed a basepoint on the seaward end of Sulina dyke to be irrelevant for the delimitation of a bilateral boundary.103 Yet, the decision had no effect on the validity of Romania’s baselines, which gave that same base point full effect. This was partly due to the fact that Romania had submitted its data, designating a base point on Sulina dyke, to the UNSG, in accordance with UNCLOS article 16(2), and Ukraine had raised no objections.104 States may be able to prevent acquiescence to excessive maritime limits by challenging them soon after they are given due publicity in accordance with UNCLOS articles 16(2) and 76(9). However, the grounds for a challenge may arise years later, when coastal geography undergoes significant changes, for example with the submergence of an island. States have no reason to object to lawful maritime limits, but they must be allowed to challenge duly established limits when they become inconsistent with UNCLOS. After all, ‘[r]ights which have been acquired in clear conformity with existing law have no need of the doctrine of acquiescence to confirm their validity’.105 It should be noted that it may be difficult to define the point in time when maritime limits become inconsistent with international law. The status of coastal features is surveyed and depicted on navigational charts and the disappearance of a coastal features from such charts could give rise to challenges. However, the loss of capacity to sustain human habitation and economic life will not be as readily apparent. 4 Agreed or Judicially Settled Maritime Boundaries In cases where claims of two States to maritime zones overlap, the States are obligated to establish bilateral boundaries.106 This obligation cannot be satisfied through unilateral action. The States concerned must negotiate the establishment of bilateral boundaries in good faith ‘with the genuine intention of achieving a positive result’.107 If States cannot reach an agreement for the establishment of bilateral boundaries, they can resort to the dispute settlement mechanisms provided for in UNCLOS Part XV, including judicial settlement.108 Consequently, the requirement to establish an agreed boundary can be satisfied by submitting a boundary dispute to a court or a tribunal. While unilateral limits are only opposable to other States as long as they satisfy the requirements of UNCLOS or acquiescence, bilateral boundaries create binding 103 Maritime Delimitation in the Black Sea (Romania v Ukraine) (Judgment) [2009] ICJ Rep 61, para 217. 104 Ibid 107. 105 Ian C MacGibbon, ‘The scope of acquiescence in international law’ (1954) 31 British Yearbook of International Law, 143, 143. 106 UNCLOS articles 15, 74 and 83. 107 Delimitation of the Maritime Boundary in the Gulf of Maine Area (n 85) para 112(1). 108 United Nations, Handbook on the Delimitation of Maritime Boundaries (UN 2001) 1.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188
Síða 189
Síða 190
Síða 191
Síða 192
Síða 193
Síða 194
Síða 195
Síða 196
Síða 197
Síða 198
Síða 199
Síða 200
Síða 201
Síða 202
Síða 203
Síða 204
Síða 205
Síða 206
Síða 207
Síða 208
Síða 209
Síða 210
Síða 211
Síða 212
Síða 213
Síða 214
Síða 215
Síða 216
Síða 217
Síða 218
Síða 219
Síða 220
Síða 221
Síða 222
Síða 223
Síða 224

x

Helga Law Journal

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Helga Law Journal
https://timarit.is/publication/1677

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.