Helga Law Journal - 01.01.2021, Blaðsíða 132

Helga Law Journal - 01.01.2021, Blaðsíða 132
Helga Law Journal Vol. 1, 2021 136 International Legal Research Group 137 “after all legal restrictions have been imposed and taken account of.”5 This is an expression of the principle of parliamentary sovereignty – the paramount principle underpinning the whole constitutional framework of the UK – which places Acts of Parliament at the apex of the hierarchy of norms, and common law liberties at its foot.6 Thus, participation in public assemblies or processions would only be lawful to the extent that it was not prohibited by statute or the common law.7 Individuals had no right to invoke against public authorities which interfered with their protests.8 Historically, public order concerns have taken precedence over freedom of assembly in the UK. The first judge to acknowledge the existence of a right to protest in the common law was Lord Denning, in his dissenting judgment in Hubbard v Pitt, where he stated that: “...the right to demonstrate and the right to protest on matters of public concern … are rights which it is in the public interest that individuals should possess; and, indeed, that they should exercise without impediment so long as no wrongful act is done.”9 1.3 Domestic Public Order Legislation Despite the incremental recognition of the common law right to protest in the UK, statutory restrictions on its exercise still prevail. The main statute concerning the policing of protest is the Public Order Act 1986 (POA), which was passed in the aftermath of the 1984-85 miners’ strike and aimed to give the police stronger and more effective powers to deal with similarly serious public disorders in the future.10 If a senior police officer ‘reasonably believes’ that a public procession or assembly “may result in serious public disorder, serious damage to property or serious disruption to the life of the community,” or that its purpose “is the intimidation of others,” he can impose such conditions on the maximum duration, number of people, date or location “as appear to him necessary to prevent such disorder, damage, disruption or intimidation.”11 In addition, before their repeal, sections 132-138 of the Serious Organised Crime and Police Act 2005 (SOCPA) criminalised demonstrations in the vicinity 5 ibid. 4. 6 Orsolya Salát, The Right to Freedom of Assembly: A Comparative Study (Hart Publishing 2015) 39. 7 Mead (n 4) 26. 8 ibid.; Orsolya Salát is sceptical whether this has changed since the HRA. Its drafting having been guided by the principle of parliamentary sovereignty, even its most powerful weapon – the declaration of incompatibility – ‘does not affect the validity, continuing operation or enforcement of the provision in respect of which it is given’: Salát (n 9) 39. 9 Hubbard v Pitt [1976] QB 142, 178 (Lord Denning); Lord Denning considered that ‘the right of protest is one aspect of the right of free speech’, the latter having been recognised almost a century earlier in the 1891 case of Bonnard v Perryman [1891] 2 Ch 269, 284. 10 Salát (n 9) 19. 11 Non-compliance with the imposed conditions is a criminal offence: Public Order Act 1986, ss 12, 14. 1 How is the right to protest guaranteed in the constitutional framework of your country and how has it adapted in reaction to national social movements? 1.1 Introduction In the United Kingdom (UK), in the absence of a codified constitution, the legal framework which protects and regulates a person’s exercise of their right to protest consists of a corpus of common law principles, complemented by principles derived from the jurisprudence of the European Court of Human Rights (ECtHR) on the European Convention on Human Rights (ECHR), other international human rights treaties (such as the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR)), as well as domestic public order legislation. The English common law, being quite adaptive, has been informed by the ECHR, especially since the ‘bringing home’ of Convention rights with the Human Rights Act 1998 (HRA).1 It must be noted at the outset that it is largely in reaction to specific demonstrations – rather than national social movements – that the law in this area has historically evolved. The UK legal system draws a conceptual distinction between communicative and direct action protests,2 treating the former more favourably than the latter.3 The following sections will aim to show that although there has been a gradual strengthening of the constitutional protection of the right to protest in the UK, this has been counteracted by an expansion of police powers under both statutory and common law. 1.2 Historical Foundations of the Right to Protest Until the enactment of the HRA, the concept of positive enforceable rights was alien to English law.4 Instead, judges were the guardians of common law liberties – “a negative residual concept” denoting those individual freedoms which remain 1 Home Office, Rights Brought Home: The Human Rights Bill (White Paper, Cm 3782, 1997). The ‘right to protest’ has since come to be understood as an amalgamation of the freedom of peaceful assembly and association (Article 11 ECHR, Article 19 ICCPR) and the freedom of expression (Article 10 ECHR, Article 21 ICCPR), which have been recognised by UK and Strasbourg judges as ‘fundamental right[s] in a democratic society and … one of the foundations of such a society’ - Ziliberberg v Moldova App no 61821/00 (ECtHR, 4 May 2004) at [2]. 2 Examples of communicative protests are, inter alia, marches, rallies, shouting slogans and distributing pamphlets. Direct action protests, in contrast, specifically aim to disrupt or obstruct the target body or activity. 3 David Mead, The New Law of Peaceful Protest: Rights and Regulation in the Human Rights Era (Bloomsbury UK 2010) 9-11. 4 Mead (n 4) 25.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196
Blaðsíða 197
Blaðsíða 198
Blaðsíða 199
Blaðsíða 200
Blaðsíða 201
Blaðsíða 202
Blaðsíða 203
Blaðsíða 204
Blaðsíða 205
Blaðsíða 206
Blaðsíða 207
Blaðsíða 208
Blaðsíða 209
Blaðsíða 210
Blaðsíða 211
Blaðsíða 212
Blaðsíða 213
Blaðsíða 214
Blaðsíða 215
Blaðsíða 216
Blaðsíða 217
Blaðsíða 218
Blaðsíða 219
Blaðsíða 220
Blaðsíða 221
Blaðsíða 222
Blaðsíða 223
Blaðsíða 224

x

Helga Law Journal

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helga Law Journal
https://timarit.is/publication/1677

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.