Helga Law Journal - 01.01.2021, Blaðsíða 139

Helga Law Journal - 01.01.2021, Blaðsíða 139
Helga Law Journal Vol. 1, 2021 144 International Legal Research Group 145 peace has expanded, and the HL judgment in Austin represents the most recent evidence of this development. 2 Does the National Legal System Provide an Effective Remedy to Individuals Who Claim That Their Right to Protest Has Been Violated? 2.1 Introduction The freedom to protest is a human right recognised under national and international legislation and should afford victims of violations an effective remedy. The meaning of what is ‘effective’ will depend on each case, its facts, and the expected satisfaction of the individual, however a basic assumption can be made to hold that effectiveness ‘effectiveness’ meaning something which does the job it is meant to. The sections below will look at whether a claiming individual receives the remedy that they deserve. The right to protest is enshrined within Article 11 of the European Convention on Human Rights (ECHR), and is most frequently read in conjunction with Article 10 (the freedom of expression). Before the enactment of the Human Rights Act (HRA) in 1998, individuals would have to petition the European Court of Human Rights (ECtHR) in order to uphold their human rights. Today, the rights are directly enforceable in the UK by way of the HRA which imposes obligations upon the state to not only enable the rights but also protect and safeguard them i.e. positive and negative obligations.55 Within the HRA, Section 6 lays out the main rule, making it “unlawful for a public authority to act in a way which is incompatible with a Convention right. ”56 Section 7 then lists the proceedings which should be undertaken when claiming a breach of this prohibition by identifying more specifically who can bring such a claim, who it should be brought against and other conditions which have to be met for the claim to be accepted. Section 8 lists the judicial remedies that a claimant may be entitled to, should his case succeed. Where the court finds that the public authority has acted unlawfully, due to failing to meet the standards required of them by the act, the court may award relief or remedies which it “considers appropriate.”57 55 These sections conclude that although the public benefit from the implementation of the HRA, the procedure is highly complex and difficult to navigate thus discouraging many from claiming their remedies. The alternatives also fail to provide an effective way of putting right the violations due to strict procedural complications and an effective escape clause for violators of the right. 56 Human Rights Act 1998, s 6. 57 Human Rights Act 1998, s 8(1). 2.2 Procedure Before the implementation of the HRA, the individuals relied on the ‘good grace’ of the authorities to have their claim heard, having only the option of taking their claim to the ECtHR in Strasburg if their claim was not deemed worthy of a hearing.58 Today, the ‘good grace’ approach has disappeared and individuals can now depend on a standardised and secured set of statutory authority. Upon reflection then it may be said that the implementation of the HRA has increased the effectiveness of reaching a remedy, as it allows this to be done based on statutory footing, not the discretion of authorities. Likewise, individuals are no longer required to take their legal action to the ECtHR in order to argue their violation but can enjoy directly applicable rights within the UK which not only imposes obligations upon the state to both enable and protect the right but also eases the process for the individual. Within the HRA itself, Section 6 requires public authorities to act in line with the rights enshrined within the ECHR, the failure of which enables an individual to initiate the proceedings within Section 7. There are positive obligations on the state which requires it to respect, protect and fulfil the right in questions, the last of these requiring that the state makes available a range of remedies for possible violations and infractions.59 These proceedings have a range of complex and complicated qualifications and requirements which have to be met in order for the action to be successful. 2.2.1 Assessment of the Procedure The first requirement within Section 7(1) requires that a claim can only be undertaken if a “public authority has acted (or proposes to act) in a way which is made unlawful by section 6(1).60” Although no comprehensive definition of a public authority is given, this requirement of a public authority causes potential issues as it will not be possible to bring forward a claim against a private individual. At the same time, another grey area concerns organisations which have been outsourced or have been assigned part of the functions of a state, or that of a ‘public nature’ as stated by Section 7(3) such as in Donoghue v Poplar Housing & Regeneration Community Association Ltd,61 where the organisation was seen as fulfilling the Local Authorities’ statutory obligation. The worry here is that the courts have adopted a very narrow and state-centric approach to what they interpret a function of a state to be62. This decreases the chance of 58 Hubbard v Pitt [1976] CA 1 QB 142, as opposed to Director of Public Prosecutions v Jones and Lloyd [1999] HL 4 MAR. 59 Section 7 of the HRA explains the procedure which needs to be undertaken by individuals seeking to bring their action. 60 Human Rights Act 1998, s 7(1). 61 Donoghue v Poplar Housing & Regeneration Community Association Ltd [2001] CA 27 APR 2001. 62 YL v Birmingham City Council [2007] UKHL 27 A care home given the task of looking after individual by the public authority was seen as private and not public due to being privately owned.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196
Blaðsíða 197
Blaðsíða 198
Blaðsíða 199
Blaðsíða 200
Blaðsíða 201
Blaðsíða 202
Blaðsíða 203
Blaðsíða 204
Blaðsíða 205
Blaðsíða 206
Blaðsíða 207
Blaðsíða 208
Blaðsíða 209
Blaðsíða 210
Blaðsíða 211
Blaðsíða 212
Blaðsíða 213
Blaðsíða 214
Blaðsíða 215
Blaðsíða 216
Blaðsíða 217
Blaðsíða 218
Blaðsíða 219
Blaðsíða 220
Blaðsíða 221
Blaðsíða 222
Blaðsíða 223
Blaðsíða 224

x

Helga Law Journal

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helga Law Journal
https://timarit.is/publication/1677

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.