Helga Law Journal - 01.01.2021, Síða 141

Helga Law Journal - 01.01.2021, Síða 141
Helga Law Journal Vol. 1, 2021 146 International Legal Research Group 147 remedying the violation of an individual due to a whole class of defendants being immediately disregarded. It is correct to say that it is indeed public authorities which are most likely to cause the most damage to the rights, a claim should nonetheless be possible against private individuals. This, therefore, removes “the protection of proportionality inherent in Convention law and often lacking in domestic private law”63 and leaves a dangerous way of allowing the state to organise its affairs in a way which hedges their liability and prevents effective remedies. A second challenge arises with the requirement that a claim can be made but only “if he is (or would be) a victim of the unlawful act.64” Section 7(7) of the HRA directs the reader to Article 34 of the ECHR, and allows the person to claim they are a victim under limited circumstances. Under the test, a person cannot bring a claim unless ‘he or she has been personally affected by the alleged violation'.65 The issue that a whole class of interest groups “will be denied access to the courts”66 has been mentioned and continues to affect many by acting as an effective bar to the claims of human right violations67 Once again it is clear here that the burden is placed upon the victim to prove that the right has been violated, a process which may deter some and discourage others to attempt the action for fear of failing to be a victim in the proper sense which as Clayton68 points out causes a chilling effect and imposes a restriction on the right of access to the court. Lastly, there are significant time limits imposed within s7(5) which requires the claim to be filed within a year of the act complained of. Alternatively, the court has the ability to increase this where it would be equitable to do so in the circumstances. This once again not only presents a difficulty within the complaints process but also implies that the violation is not deemed worthy enough in the long period of time and demonstrates of the arbitrary and highly discretionary system upon which the courts operate upon. Despite the disadvantages outlined above, the complaints mechanism envisaged in the HRA is still more desirable than the process that existed prior to the implementation of the HRA, which required individuals to take their claim to the Strasburg court and fight their battle outside of the UK. 2.2.2 Judicial Remedies Available Supposing that a claim is successful, the court then considers section 8 and “may grant such relief or remedy, or make such order, within its powers as it considers just and appropriate”69 in relation to “any act (or proposed act) of a public 63 J Landau, 'Functional public authorities after YL' [2007] PL 630. 64 Human Rights Act 1998, s 7(7). 65 Knudsen v Norway No 11045/84, 42 DR 247 (1985). 66 Edward Gamier MP, HC Deb v. 314 col. 1065, 24 June 1998. 67 S Chakrabarti, J Stephens and C Gallagher, 'Whose Cost the Public Interest?' [2003] PL 697. 68 R. Clayton, 'Public interest litigation, costs and the role of legal aid' [2006] PL 429. 69 Human rights Act, s8. authority which the court finds is (or would be) unlawful.”70 Here, all circumstances must be considered within the making of such an award to ensure “just satisfaction to the person in whose favour it is made.”71 This can include injunctions which order a public authority to remedy the wrong through acting in a certain way or not acting in another way or award financial damages to compensate the individual if there has been a financial loss. 2.3 Testing the Effectiveness The procedure itself demonstrates the difficulties which are placed in the way of the individual claiming his rights have been violated. This, in turn, reflects the balancing act that the courts have to perform when assessing the violation. However, it must also be remembered that the decision of whether the right has or has not have been violated may have limited if any, impact. With relation to financial damages, the courts have been highly unreceptive to financial compensation within public law unless there has been an element of malice or the claim resembles one which could be successfully claimed in tort 72 and is in general considered to be a “residual remedy.”73 When deciding to award damages the court must also consider Article 41 of the ECHR, therefore are also required to take into account the ‘just satisfaction’ criteria within ECHR. This does not provide any set formulation or quantitative criteria however it most often uses the ‘equity principle’ which considers the seriousness of the violation, applicant related factors and overall context-related factors in order to deliver ‘flexibility and an objective consideration of what is just, fair and reasonable in all the circumstances of the case’74. Injunctions, on the other hand, are usually seen as one of the most significant ways in which an individual may be seen to have had sufficient redress. The courts have previously shown to be careful and limited with imposing injunctions where free speech or freedoms of expression have been concerned as seen in Bonnard.75 This “exceptional caution in exercising the jurisdiction to interfere by injunction”76 has continued in later cases,77 however, has more recently time evolved78 to allow a more just and effective remedy to be awarded to individuals who suffered from a violation of rights. 70 Human Rights Act, s(1). 71 ibid. 72 I Leigh, L Lustgarten, ‘Making Rights Real: The Courts, Remedies, And The Human Rights Act’ [1999] 58(3) Cambridge Law Journal 527 73 ibid Leigh et al. 527. 74 S Altwicker-Hàmori, A Peters, T Altwicker, ‘A Peters Measuring Violations of Human Rights: An Empirical Analysis of Awards in Respect of Non-Pecuniary Damage Under the European Convention on Human Rights’ [2016] Heidelberg Journal of International Law (HJIL) 16. 75 Bonnard V Perryman [1891] CA 2 JAN 1891. 76 ibid. 77 Laporte, Regina (On The Application Of ) V Chief Constable Of Gloucestershire [2006] UKHL 55. 78 Herbage v Pressdram Ltd [1942] CA.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188
Síða 189
Síða 190
Síða 191
Síða 192
Síða 193
Síða 194
Síða 195
Síða 196
Síða 197
Síða 198
Síða 199
Síða 200
Síða 201
Síða 202
Síða 203
Síða 204
Síða 205
Síða 206
Síða 207
Síða 208
Síða 209
Síða 210
Síða 211
Síða 212
Síða 213
Síða 214
Síða 215
Síða 216
Síða 217
Síða 218
Síða 219
Síða 220
Síða 221
Síða 222
Síða 223
Síða 224

x

Helga Law Journal

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Helga Law Journal
https://timarit.is/publication/1677

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.