Helga Law Journal - 01.01.2021, Blaðsíða 152

Helga Law Journal - 01.01.2021, Blaðsíða 152
Helga Law Journal Vol. 1, 2021 156 International Legal Research Group 157 as a justification for the arrest of a plaintiff done “under Regulation 55140 which empowered the authorities to arrest any person whose behaviour is of such a nature as to give reasonable grounds for suspecting that he has acted, is acting or is about to act contrary to the public safety.”141 The interwar period also witnessed a number of interesting cases such as Thomas v Sawkins142 where 30 police officers attended a meeting on private property, where the objective was the discussion of a campaign against the police. Lord Chief Justice Hewart not only based his justification of the defendant upon the necessity of preventing a breach of peace, but also on how it “[went] without saying that the powers and duties of the police are directed, not to the interests of the police, but to the protection and welfare of the public.”143 Only a year later, in Duncan v Jones144 Lord Hewart CJ further acknowledged that “[the] English law does not recognize any special right of public meeting for political or other purposes.”145 Some change took place in Piddington v Bates146; although Piddington was convicted of obstructing a police officer, Lord Parker CJ described that “it is not enough that [the constable’s] contemplation is that there is a remote possibility,”147 and that there must be an actual possibility of a breach of peace. Yet, the case still placed quite a low threshold as to what that breach entailed. In Moss v McLachlan148 “the four appellants, attempted to force their way through a police cordon which had been established to stop the miners proceeding and were charged under section 51(3) [of Police Act 1964]”149 since the court accepted a test of ‘close proximity both in place and time’ and a breach of the peace was held to be ‘imminent and immediate.’150 Before delving further into more recent cases, the definition of a breach of peace in English law should be clarified. The piece of legislation that empowered the creation of the offence came in the form of a statute; it was the Justices of the Peace Act of 1361.151 This has been the cause of considerable confusion in 140 Defence of the Realm Acts and Regulations 1915, Regulation 55, 66. Retrieved 02 July 2015 from https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=njp.32101067264596;view=1up;seq=3. 141 Keith Ewing and Conor Anthony Gearty, The Struggle for Civil Liberties: Political Freedom and the Rule of Law in Britain, 1914-1945 (1st edn Oxford University Press 2001) 84. The writers consider this decision as reflecting the “indulgent view of the powers of the public authorities” of British courts in the 20th century. 142 [1935] 2 KB 249, 30 Cox CC 265 KB. 143 ibid. 144 [1936] 1 KB 218. 145 ibid. 146 [1960] 3 All ER 660, [1961] 1 WLR 162. 147 ibid. 148 [1985] IRLR 76. 149 Gillian S Morris, ‘Picketing and Police Forces’ [1985] 14(1) Industrial Law Journal 109, 110. 150 ibid. 151 Justices of the Peace Act 1361, 1361 Chapter 1 34 Edw 3, can be accessed at http://www.legislation.gov.uk/aep/Edw3/34/1?view=extent. It was amended in 2018, due to the fact that the powers of the Justices of the Peace had now been transferred to Magistrate’s Courts, and was considered to be dated by many legal scholars -as cited by Graham McBain, “Modernising courts; for example, in the 1947 case The King v County of London Quarter Sessions Appeals Committee,152 it was recognised by Lord Humphreys that the “statute creates no such offence, but merely authorises justices of the peace to take sureties of some and to punish others.”153 In Howell,154 Lord Watkins recognised that present definitions did not suffice, attempting to provide a solution by stating that “there is a breach of the peace whenever harm is actually done or is likely to be done to a person or in his presence to his property.”155 Further contributions to this issue were made in Steel,156 where it was agreed that “the expression ‘to be of good behaviour’157 was particularly imprecise and offered little guidance to the person bound.”158 The Court recognised that the third, fourth and fifth applicants, who were arrested simply for distributing leaflets, faced an interference with their Article 11 right; yet, the first and second applicants, who in addition refused to be bound over, were rightly considered to lack ‘good behaviour’ and the interference with their rights was justified. In many subsequent cases (for example Hashman and Harrup v The United Kingdom,159 and others) the Court did not consider the complaints of the applicants with regards to their Article 11 rights or deemed their request with regards to Article 11 inadmissible and only examined interferences with Article 10. In other cases, the ECtHR has agreed with the legal approach of UK courts. In Appleby v UK,160 “the applicants alleged that they had been prevented from meeting in the town centre, a privately owned shopping mall, to impart information and ideas about proposed local development plans.”161 The applicants further relied upon the argument that due to its character, the shopping centre was a ‘quasi-public’ land. Yet, both the Government and the ECHR were convinced that their rights had not been infringed since they could employ alternative means to “communicate their views.”162 The UK the Law: Breaches of the Peace & Justices of the Peace” [2015] 8(3) Journal of Politics and Law 158. However, it still applies to both England and Wakes. 152 The King v County of London Quarter Sessions Appeals Committee, ex parte Metropolitan Police Commissioner [1948] 1 K.B. 670. It is interesting to note that the defendant was brought to court because his eavesdropping was thought to potentially ‘blemish peace’. In the end, he “was ordered to give surety for good behaviour, not because there was evidence of mere intention to offend in future, but because he had been found to have in fact been guilty of conduct which endangered the peace” [681]. 153 ibid [679]. The Act is quite specific on that matter, as it specifies that the Justices of Peace “have Power to restrain the Offenders, Rioters, and all other Barators, and to pursue, arrest, take, and chastise them according their Trespass or Offence”, while “the People be not by such Rioters or Rebels troubled nor endamaged, nor the Peace blemished”. 154 Regina v Howell (Errol) [1981] 3 W.L.R. 501 [1982] Q.B. 416. 155 ibid [426]. 156 Steel and Others v United Kingdom, no 24838/94, ECHR 1999. 157 Per the explanation of the court: “A ‘binding over’ order requires the person bound over to enter into a ‘recognizance’... to keep the peace or be of good behaviour for a specified period of time” ibid. §611. 158 (n62) §641. 159 no 25594/94, ECHR 2000. 160 no 44306/9, ECHR 2003. 161 ibid §3. 162 ibid §48.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196
Blaðsíða 197
Blaðsíða 198
Blaðsíða 199
Blaðsíða 200
Blaðsíða 201
Blaðsíða 202
Blaðsíða 203
Blaðsíða 204
Blaðsíða 205
Blaðsíða 206
Blaðsíða 207
Blaðsíða 208
Blaðsíða 209
Blaðsíða 210
Blaðsíða 211
Blaðsíða 212
Blaðsíða 213
Blaðsíða 214
Blaðsíða 215
Blaðsíða 216
Blaðsíða 217
Blaðsíða 218
Blaðsíða 219
Blaðsíða 220
Blaðsíða 221
Blaðsíða 222
Blaðsíða 223
Blaðsíða 224

x

Helga Law Journal

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helga Law Journal
https://timarit.is/publication/1677

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.