Helga Law Journal - 01.01.2021, Síða 214

Helga Law Journal - 01.01.2021, Síða 214
Helga Law Journal Vol. 1, 2021 218 International Legal Research Group 219 this leeway in interpreting the law because it might give administrative authorities extended power.25 Consequently, despite the existence of non-derogable rights contained in the article 15§2, they emphasize on the risk of violating a fundamental right including the right to protest. 4.2 The application of the derogation clause in Article 15 of the ECHR Following the November 13, 2015, terrorist attacks in Paris, French authorities informed the Secretary General of the Council of Europe about the state of emergency measures involving derogations from rights guaranteed by the ECHR.26 The state of emergency gives authorities the power to derogate from certain rights including the freedom of association and assembly (Article 11). France informed the Council of Europe that the state of emergency would remain for three more months. From November 13, 2015, to the November 1st, 2017, the state of emergency was extended six times.27 During almost two years, whenever following a decree on the continuation of the state of emergency, France informed the Secretary General of the Council of Europe about the intention of derogate certain rights of the Convention. To justify the use of Article 15 of the ECHR, the European Court of Human Rights characterized “public emergency” as an “exceptional situation of crisis or emergency which affects the whole population and constitutes a threat to the organized life of the community of which the state is composed.28 In another decision, the European Court on Human Rights held that “it falls to each Contracting State, with its responsibility for ‘the life of [its] nation’, to determine whether that life is threatened by a ‘public emergency’ and, if so, how far it is necessary to go in attempting to overcome the emergency”.29 Moreover, with its reservation regarding interpretation, France has even more possibility to establish the “public emergency”. Under these provisions, France used Article 15 to execute measures from the state of emergency. The debate surrounding the state of emergency primarily highlights on the persistence of the state of emergency through the years.30 On this issue, the European Court on Human Rights established that a “public emergency” can last many years.31 25 Lambert Anaïs, Braconnier Moreno Laetitia, La marge de manœuvre de la France dans le déclenchement d’un régime dérogatoire aux libertés fondamentales, une dénature de l’article 15 de la CEDH ?, Revue des Droits de l’Homme, January 2016 [French]. 26 Secretary General of the Council of Europe, France informs Secretary General of Article 15 Derogation of the European Convention on Human Rights, Council of Europe Portal, 25 November 2015 [English]. 27 Law n° 2015-1501, November 20 2015, Law n°2016-162, February 19 2016 , Law n°2016-629, May 20 2016, Law n°2016-987, July 21 2016, Law n°2016-1767, December 19 2016 and Law n°2017-1154, July 11 2007 (extending the application of Act n°55-385, April 3 1955, State of emergency)[Lois de prolongations de l’état d’urgence prévu par la Loi du 3 avril 1955 relative à l’état d’urgence] [French] 28 Lawless v. Ireland (No 3) [1961], §28 ECHR [English]. 29 Askoy v. Turkey, [1996] §68 ECHR [English]. 30 Hervieu Nicolas, Etat d’urgence et CEDH : de la résilience des droits de l’homme, Dalloz Actualités, December 1st 2015. 31 A and others v. United Kingdom [2009] §178. ECHR [English]. 4.3 The consequences of the derogation provided in the article 15 of the ECHR on the right to protest During the state of emergency, the right to protest was one of the rights most affected. Article 8§1 and §2 of the Act of April 3, 1955, related to the state of emergency provided that the Minister of the Interior and the Police Commissioner can ban any protest, general or particular, threatening public order. Article 8§332 specifies that if administrative police cannot ensure the security of the public protests, it can withdraw permission for that rally to be held it. The right to protest was restrained as a collective freedom and many oppositional protests that might cause public disorder were banned.33 According to the Ministry of the Interior, between November 14, 2015, and May 5, 2017, prefects issued 155 decrees prohibiting public assemblies.34 For example, in December 2015, the authorities banned public reunions during the 21st Conference of Parties (COP 21) to preserve public order. In other areas of France, public assemblies were prohibited. During the Labour Law debates, protests were prohibited in many areas of France such as Nantes. In 2016, the public assemblies related to the migrant crisis, both pro and cons migrants, in Calais suffer bans from Pas-De-Calais prefect.35 The use of Article 15 with the state of emergency gives administrative authorities more power to ban public pacific assemblies. This extended power allowed prefects to use decrees in order to forbid protests. Theses decrees are not used to avoid terrorist attacks but more generally to maintain public order. Beside general prohibitions, Police Commissioner issued 683 individual measures of refusal of the right to stay or entry in France. 639 of these individual measures were taken to prevent people from participating to public protests during the Labour Law reforms.36 In a communication, the Rapporteurs of the National Assembly explained that the state of emergency allowed prefects to ban protests as a precautionary measure justified by the preservation of public order.37 However, the Constitutional Council censored the part of the article 5 of the Act of 3 April 1955 considering these provisions contrary to the Constitution. Article 8§2 provided prefects to issued protection or security areas where the residence of foreign nationals was regulated. 32 Note 15 : The law of the July 21 2016 introduce the article 8 paragraph 3 to the Law about the state of emergency of the April 3 1955 [French]. 33 Hennette-Vauchez, Stéphanie, « La liberté de manifestation » (12 October 2017)<https://actu.dalloz-etudiant.fr/focus-sur/article/la-liberte-de- manifestation/h/23fe7b601eafb0c8c892f86635348257.html> accessed 10 June 2018 [French]. 34 Amnesty International Ltd, A right not a Threat, Report, March 2017. 35 RFI, “La prefecture interdit à Calais toute manifestation pour ou contre les migrants » (1st October 2016) <http://www.rfi.fr/france/20161001-prefecture-interdit-calais-toute-manifestation-contre- migrants> accessed 10 June 2018 [French]. 36 Pascual Julia, « Quand l’état d’urgence rogne le droit de manifester » (31 May 2017) <https://www.lemonde.fr/societe/article/2017/05/31/en-france-les-interdictions-de-manifester-se- multiplient_5136295_3224.html> accessed 12 June 2018 [French]. 37 Raimbourg Dominique, Poisson, Jean-Frédéric, Communication d’étape sur le contrôle de l’état d’urgence, Réunion de la commission des Lois du mardi 17 mai 2016, http://www2.assemblee- nationale.fr/static/14/lois/communication_2016_05_17.pdf [French].
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188
Síða 189
Síða 190
Síða 191
Síða 192
Síða 193
Síða 194
Síða 195
Síða 196
Síða 197
Síða 198
Síða 199
Síða 200
Síða 201
Síða 202
Síða 203
Síða 204
Síða 205
Síða 206
Síða 207
Síða 208
Síða 209
Síða 210
Síða 211
Síða 212
Síða 213
Síða 214
Síða 215
Síða 216
Síða 217
Síða 218
Síða 219
Síða 220
Síða 221
Síða 222
Síða 223
Síða 224

x

Helga Law Journal

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Helga Law Journal
https://timarit.is/publication/1677

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.