Úrval - 01.08.1947, Blaðsíða 17
VERÐA FORELDRAR OKKAR ALDREX FULLORÐNXR ?
15
stefnnmót. Mamma og pabbi,
sem voru svo dásamlega vitur
fyrir ári, eru orðin gamaldags
og fordómafull.
Á þessu aldursskeiði ber mik-
ið á hviklyndi. Stúlkan er full-
orðin annað veifið — meðan hún
er að mála á sér varirnar og
deila við foreldra sína um stjórn-
mál. Á næsta augabragði er hún
farin að leika sér að brúðunum
sínum.
Sama máli gegnir um piltinn,
sem hefir verið klukkustund að
raka sig og hefir gert áætlun
um að græða miljónir. Á næstu
mínútu er hann rokinn út í búð
eftir rjómaís, af því að honum
hefir áskotnast skildingur af til-
viljun.
Á þessu tímabili ríður mikið
á að foreldrarnir sýni festu og
skilning. En ef fara skal eftir
frásögn unglinganna, skortir
mjög á að þeir geri það.
Mergurinn málsins er þetta:
Æskan er sá tími, þegar börnin
breytast í fullorðið fólk, og for-
eldrarnir ættu fremur að að-
stoða við þessa breytingu held-
ur en að hindra hana.
Ungfrú Alice B. Grayson seg-
ir svo í bók sinni: Þekkir pú
dóttur þína? ,,0ft er dregið úr
þroskanum með stöðugum tak-
mörkunum. Barnið getur ekki
lært að beita vængjunum, ef
einhver er stöðugt að reyna að
fljúga fyrir það. Margt af því,
sem drengir og stúlkur vilja
reyna, er alls ekki hættulegt eða
siðspillandi."
Hættan er þessi: Ef ungling-
ur er ekki hvattur til að mæta
staðreyndum lífsins á eigin
ábyrgð, getur svo farið (a), að
hann verði kjarklaus og geti
ekki mætt alvöru lífsins síðar,
þegar foreldranna nýtur ekki
við, eða (b), að gremja hans
brjótizt út á annan hátt, svo
sem í glæpsemi.
Galdurinn er fólginn x því, að
gefa unglingunum að nokkru
lausan taum, svo að sjálfræðis-
þrá þeirra verði fullnægt, en að
hafa samt taumhald á þeim, til
þess að halda þeim á réttri
braut. Fæstir foreldrar læra
þennan galdur.
Sérstaklega verða foreldrar
að sýna skilning og nærgætni,
þegar um er að ræða samband
pilta og stúlkna á þessum aldri.
En hér vill oft verða mikill mis-
brestur á.
Foreldrar verða að líta raun-
sæjum augum á þessa staðreynd.
Hvort sem hér er um rétt eða
rangt að ræða í siðfræðilegu til-