Úrval - 01.08.1947, Blaðsíða 74

72
ÚRVAL
um hlut meo höndunum. Við vit-
um töluvert meira um hlutina
þegar við höfum snert þá, hvort
sem það er heldur epli, gim-
steinn eða vöggubarn.
Kettir sýna ást sína á hvor
■öðrum með því að strjúka veiði-
hárunum við mjúkan feld hvors
annars. Köttur er reiðubúinn að
strjúka sér við hvern þann, sem
er góður við hann og líklegur til
þess að gefa honum mat eða
hlýju. En hann strýkur veiði-
hárunum aðeins við þann, sem
'honum þykir verulega vænt um.
Kettir hafa næma kímnigáfu,
mest af grófari tegundinni. En
köttur verður aldrei klaufaleg-
irr; grínið lendir alltaf á hinum
aðilanum. Einn kötturinn minn
hefir mjög gaman af því að
leggjast í leyni undir borð,
þangað til einhver hinna geng-
ur framhjá. Síðan gefur hann
fórnarlambi sínu eftirminnileg-
an skell á endann og hverfur
svo undir borðið aftur. Hinn
kötturinn móðgast alltaf og
hleypur veniulega á eftir hon-
um. En honum er alveg sama
um það — hann hefir haft
skemmtunina,
Þegar köttur framkvæmir
einhverja erfiða þraut, vill hann
láta dást að sér, en ekki hlæja.
Kisa mín, sem er mikill ærsla-
belgur, hefir ákaflega gaman af
því að vera með slaufu um háls-
inn, því stærri sem slaufan er,
því ánægðari er kisa. Það er
ákaflega hlægilegt að sjá hana,
þegar hún labbar um með blóm-
skreyttan brúðuhatt á hausn-
um — en hún hefir hann aðeins
á hausnum á meðan enginn hlær
að henni. Undir eins og hana
grunar einhvern um að hlæja,
rífur hún allan skrúðann af sér
og gengur móðguð á brott.
Morgun nokkurn, er ég vakn-
aði, fann ég sparináttkjólinn
minn á gólfinu, undir honum lá
hrúga af pappírssneplum og
undir öllu saman — á heilu dag-
blaði — lá risavaxin dauð rotta.
Kisa mín sat þar hjá og horfði
á mig draga rottuna fram í
dagsljósið og það brá fyrir
kímniglampa í augum hennar,
alveg eins og hjá þeirn, sem
hefir leikið duglega á einhvern.
Ég hefi ketti á heimili mínu
af því að ég met félagsskap
þeirra, og þeir eru hiá mér af
sömu ástæðu, þeim þykir gott að
vera hjá mér. Ef svo væri ekki,
mundi þeim ekki detta annað í
hug en að fara. — Það á enginn
kött.