Úrval - 01.08.1947, Qupperneq 59

Ræðumar i sögxi gríska sagnfræðingsins
Thucydidesar eru ekki orð stjómmála-
tnannanna sjálfra, heldur eins og þeir
kynnu að hafa mælt, ef þeir hefðu
sagt hug sinn allan.
Fáein orð í fullri meiningu,
Úr „The New Statesman and Nation“.
Bidault (lýkur ræðu sinni):
... í anda sannrar vináttu og
samvinnu.
Bevin: Ég tel víst, að Molotov
kjósi heldur, að við segjum
honum hreinskilnislega, hverjar
fyrirætlanir okkar eru. Dollara-
lán mitt er senn á þrotum, og ég
verð að vita, hvar ég stend áður
en vetur gengur 1 garð. Það er
gömul reynsla mín, að einlæg
samvinna milli lýðræðissinna og
kommúnista geti aldrei blessast.
Kommúnistar ganga til samn-
inga eins og hermaður gengur
tii orustu. Samkomulag er í
þeirra augum heppilegur áfangi,
og aðeins bindandi meðan það er
hagkvæmt. Þeir telja heiður og
sæmd borgaralega hleypidóma
og allt tal um trú og traust
lýðræðislega hræsni. Reynslan
hefir kennt mér, að ég verð að
fállast á siðferðihugmyndir
þeirra, ef ég á ekki að fara hall-
oka við samningaborðið. I dag
er það því ætlun mín að bera
Molotov ofurliði á sama hátt og
það er ætlun hans að bera mig
ofurliði.
Mólotov: Ég er vissulega
kominn til Parísar í þeim til-
gangi að koma í veg fyrir allar
tilraunir til að koma á amerískri
yfirdrottnun í Austur-Evrópu.
Ég ætla mér að gera Bevin eins
örðugt og hægt er um að koma
ætlun sinni í framkvæmd. Hann
vill geta sagt við Ameríku-
menn: „Þarna sjáið þið, það
er engu tauti komandi við
Rússa. Eyðið ekki meiri tíma til
einskis. Látið okkur, Breta og
Frakka, fá þá dollara, sem við
þörfnumst." Ég mun berjast
gegn honum.
Bidault: Þið hafið báðir ráð
á að vera hreinskilnir. Innan-
landsástandið hjá okkur meinar
mér að fara að dæmi ykkar. Ég
er ykkur auðvitað sammála um,
að ráðstefnan hlýtur að mis-