Úrval - 01.08.1947, Síða 79

LOCH NESS SKRÍMSLIÐ
77
mánuði síðar kom Alexander
Campell, blaðamaður, í heim-
sókn til þeirra. Með lægni tókst
honum að fá frú MaeKay til að
leysa frá skjóðunni.
Campell átti býli rétt hjá
vatninu. Hann fór heim til sín
og tók að velta því fyrir sér,
hvernig hann ætti að fara með
þessa æsifrétt, sem hann hafði
komizt yfir. Hvað átti hann að
nefna fyrirbrigðið ? „Allt í einu
kom mér snjallasta nafnið í
hug. Ég ákvað að kalla það,
„Loch*) Ness skrímslið." Ekki
vegna þess, að hér væri um neitt
ægilegt skrímsli að ræða heldur
vegna þess, að ég hafði heyrt, að
það væri feikilega stórt.“
,,Skrímslið“ sást aftur hinn
11. maí, og nú frá Whitefield,
sem er hinum megin vatnsins.
Milli klukkan fimm og sex um
daginn, stóðu þeir Alexander
Shaw og sonur hans fyrir frarn-
an hús sitt, sem stendur um 45
metra frá vatninu. Loft var
skýjað og sló dökkva á vatns-
flötinn.
Shaw eldri sá fyrst eins kon-
ar öldu á vatninu. Svo reis
skyndilega hnúður upp úr því,
um 300 metra frá landi, ,,og
*) loch=stöðuvatn.
færðist áfram dálítið hraðar en
árabátur.“
Bak við hnúðinn sást kjölrák,
„iíkt og eftir bát með utan-
borðsvél.“ Nokkru fyrir framan
hnúðinn sáu þeir eitthvað, sem
„hreyfðist upp og niður, en kom
þó aldrei upp úr.“
Hinn 5. ágúst horfði Meikem
verkfræðingur á „skrímslið“ í
sjónauka; „það var dökkgrátt á
lit, hár hryggur eftir endilöngu
baki þess og húðin alsett kört-
um.“
Hinn 12. ágúst skýrðu hjón
nokkur frá London, er komið
höfðu til vatnsins, frá því, að
þau hefðu, hinn 22. júlí, séð
„eitthvað er líktist fornaldar-
skrímsli" skríða yfir veginn um
það bil fimmtíu föðmum fyrir
framan bifreið þeirra. „Það var
með langan háls, sem hlykkjað-
ist upp og niður; búkurinn var
stór og kryppa upp úr bakinu.“
Síðar í þessum sama mánuði
sá A. H. Palmer ,,skrímslið“,
þar sem það var að svamla í
vatninu. Palmer var verkfræð-
ingur að mennt og laus við hjá-
trú.
„Um hundrað metra frá landi
sá ég flatt höfuð á yfirborðinu;
það var mjög dökkt á litinn og