Úrval - 01.08.1947, Side 124

122
TÍRVAL
„Breyttu þér í tík, á meðan ég
±er í frakkann minn.“
Þegar Sam gekk í áttina tii
Hallby og hvolpurinn trítlaði við
hiið hans, var ómögulegt að
.nokkrum ókunnugum dytti í
hug, að hér væri neitt einkenni-
legt á seiði.
O
„Já, ég held að ég taki þenna
kjól þarna,“ sagði Sam. Hann
hafoi tekið eftir því, að Flurry
var að þefa af kjólnum — hún
hafði þefað af öllum hlutum,
sem hún vildi að Sam keypti.
Ungfrú Yeoby, meðeigandi
verzlunarinnar, saug upp í nef-
ið, þegar hún lagði kjólinn á
borðið.
„Nokkuð annað?“ spurði hún,
með kuldalegri röcld.
„Nei, það var ekkert annað,“
.svaraði Sam, og tók upp budd-
una.
Ungfrú Yeoby vafði bréfi
utanum kjólinn. Hún var ekkert
að flýta sér. Loks gat hún ekki
stillt sig lengur.
„Og handa hverjmn eruð þér
að kaupa þetta, herra Small, ef
ég má vera svo djörf að
spyrja?“
Sam var fljótur að hugsa að
vanda.
„Það er handa einum með-
lim fjölskyldunnar," sagði hann.
„Fjölskyldu yðar?“
„Já,“ sagði Sam, og lét slag
standa.
„Það er — það er handa
dótturdóttur minni. Þér hafið
víst heyrt, að hún Vinnie okk-
ar ...“
„En þetta er stór kjóll, herra
Small.“
„Já, víst er það, ungfrú
Yeoby. En það á hann líka að
vera.“
„Nú?“
„Þér vitið, að Vinnie er í
Kalifomíu."
„ Já, ég hefi heyrt, að svo sé.“
„En vitið þér ekki, að lofts-
lagið er svoleiðis þar, að allt vex
ákaflega ört? Börnin stækka
þar miklu fljótar en annars
staðar í heiminum. Þess vegna
kaupi ég kjólinn svona stóran
— af því að tveggja ára barn
þar er á stærð við fermingar-
barn hjá okkur.“
„Það er ómögulegt, herra
Small!“
„Nei, það er ekki ómögulegt,
ungfrú Yeoby. Loftslagið er svo
dásamlegt, að börnin fæðast
þar tíu ára gömul, og ég yrði
ekkert hissa, þó að Vinnie mín