Úrval - 01.12.1948, Page 131

Úrval - 01.12.1948, Page 131
Merkileg tilraun á rottum. Tír „Science Digest“. Hefir þú, lesandi góður, nokk- urn tíma gert rang't af ásettu ráði, vitandi, að það mundi verða þér til ills, og þó ekki getað stillt þig um að gera það? Jafnvel þó að ómótstæðilegri ástriðu væri ekki til að dreifa, heldur aðeins eirðarlausri löngun til að gera eitthvað ? Slík ónáttúra er oft talin ógæfu- samt sérkenni mannlegs eðlis. Nú má það verða huggun þeim, sem éta græn epli, rifast við ástvini sina eða leggja út í baráttu, sem þeir vita fyrirfram að muni tap- ast, að rotturnar eru gæddar sömu ónáttúru. Tilraunirnar, sem leiddu þetta í Ijós, voru gerðar af Norman R. P. Maier, prófessor í sálarfræði við háskólann í Michigan, og er frá þeim skýrt í tímaritinu The Scientific Monthly. Rottunum var kennt að stökkva ofan af háum palli á bréfkort. Kortin voru tvennskonar: önnur tegundin með hvítum hringum, en hin með svörtum. Ef rottan stökk á kortið með hvíta hringnum, þá hrökk það til hliðar og í ljós kom ílát með mat. En ef hún stökk á kortið með svarta hringnum, þá fékk hún högg á trýnið og féll niður í öryggisnet. Rotturnar lærðu brátt að þekkja sundur kortin. Þá breytti Maier prófessor um aðferð. Hann setti tvö kort fyrir framan rotturnar, annað með hvít- um hring og hitt með svörtum, en matarílátið setti hann ýmist á bak við kortið með hvíta eða svarta hringnum. Þessi gáta var rottun- um ofvaxin, sem vonlegt var. Eftir nokkrar árangurslausar tilraunir hættu rotturnar að stökkva. Þá voru þær knúðar til þess með því að beina að þeim sterkum loftstraumi. Þegar þann- ig hafði gengið um skeið, tóku þær þann kostinn að stökkva allt- af á kortið hægra megin (eða vinstra megin), hvort sem það var með hvítum eða svörtum hring. Þegar þær gátu ekki leyst vandann, hættu þær sem sé frekari tilraunum til þess, en tóku upp ákveðna hegðun, án tillits til þess, hvort hún bæri árangur. Og nú kemur bragðið á botnin- um: ekki var með neinu móti hægt að venja rotturnar af þess- ari hegðun, hvorki með æfingu né með því að beita refsingu. Ef rotta hafði vanið sig á að stökkva á kortið hægra megin, skipti það engu máli, þó að Mair prófessor Framhald á 2. kápusiðu.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.