Úrval - 01.07.1954, Side 53

Úrval - 01.07.1954, Side 53
SKUGGSJÁ TUNGUNNAR 51 andlegan mikilleik eða stór- leik; í frönsku er aðeins eitt orð um þetta, í ensku tvö big og great. Einhver skemmtilegasta sögupersóna Prousts, þjónustu- stúlkan Francoise, gengur í þá gildru er málið hefur búið henni: henni finnst líkamleg og andleg fegurð hljóta að fylgjast að. Höfundur líkir málfari henn- ar við spegil með dökka bletti hér og þar, er varpa myrkri á hugsanir hennar. Aðstoð við sjálfsögun. Verður niðurstaða þess, er sagt hefur verið hér á undan sú, að málið sé ófullkomið tæki til tjáningar? Margir rithöfundar og aðrir er um þetta hafa hugs- að, telja að svo sé, þótt fáir verði til þess að taka undir böl- sýnislegan dóm Platós: „Enginn viti borinn maður ætlar sér nokkru sinni þá dul að klæða V orðum þá hluti er skynsemi hans hefur grundað“. En þó hljóta jafnvel óbilgjörnustu gagnrýn- endur málsins að viðurkenna að það á ýmsa kosti til að bera er jafnvel vega upp þá galla, sem á því eru. Tal okkar er ekki tak- markað við frásögn af stað- reyndum og hugsunum, heldur tölum við líka til þess að láta í Ijós tilfinningar okkar, vekja ákveðnar kenndir hjá öðrum og hafa áhrif á hegðun þeirra. Skýrleika og nákvæmni er þörf á sumum sviðum, en á sviði til- finninganna þarf ekki síður á að halda orðum, sem eru hæfilega óljós, mjúk í vöfunum og litauð- ug. Takmarkanir málsins eru í senn áskorun og hjálp til sjálfs- ögimar: hugsanir okkar verða skýrari og fegurri við það að þeim er þrýst gegn um mót sem veitir viðnám en er þó sveigan- legt. G. A þýddi. Seinheppni. Það var komið að þeim tíma, að hinn nafntogaði heiðursgestur héldi ræðu sína. Pormaður klúbbsins leit yfir salinn þar sem fólkið sat við borð sín, drakk kaffi og rabbaði saman. Svo sneri hann sér að ræðumanni og sagði: „Viljið þér byrja á ræðu yðar núna, eða eigum við að lofa fólk- inu að skemmta sér svolítið lengur?“ —- English Digest. ★ Skelfileg tilhugsun. Tveir menn stigu út úr flugvél á flugvellinum í London. Allt í einu hrópaði annar upp yfir sig. ,,Jón,“ sagði hann. „Ég held ég sé búinn að tína veskinu mínu!“ „Ertu búinn að leita í öllum vösum þínum?“ spurði Jón. „Öllum nema einum." „1 guðana bænum gáðu þá í þennan eina vasa!" „Ég þori það ekki, Jón — ef það er þar ekki, þá dey ég!“ •— Wit Parade.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.