Úrval - 01.06.1955, Qupperneq 22

20
ÚR VAL
fituefni setjist innan í æðarn-
ar, heldur en ef menn standa í
stað, jafnvel þótt þeir séu feit-
ir.
Er með þessu sagt, aö ekki
sé nein von fyrir þann sem þeg-
ar er orðinn feitur?
Engan veginn. Ef fitan, sem
setzt hefur í æðarnar, er ekki
komin fram yfir ákveðið stig,
getur hún minnkað aftur og
horfið. Af skýrslum líftrygg-
ingafélaga má sjá, að feitur
maður lengir líf sitt, ef hon-
um tekst að losa sig við fituna.
Er til nokkur auðveld aðferð
til að halda þyngdinni innan
hœfilegra takmarka?
Nei. Sá sem hefur tilhneig-
ingu til að fitna verður stöð-
ugt að hafa gát á sér. Hann
verður að setja sér það mark
að halda niðri þyngd sinni, eft-
ir að honum hefur tekizt að
losa sig við offitu. Of margir
fitna aftur eftir að þeim hef-
ur með ærinni fyrirhöfn tekizt
að léttast. Þeir hafa ekki fund-
ið hjá sér nægileg hvöt til þess
að leggja á sig þá aðgæzlu. Ein-
mitt þessvegna er mikilvægt að
fólk geri sér grein fyrir hinni
alvarlegu hættu, sem heilsunni
er búin af völdum offitu.
Er það matarlystin, sem
mestu rœður, sem er stillirinn?
Já. Meginástæðan til þess að
við borðum er að við finnum til
sultar. Hvað það er sem vekur
Danskur læknir, N. R. Haagen-
sen, varði nýlega doktorsritgerð
við Hafnarháskóla. Ritgerðin f jall-
aði um orsakir offitu. Að baki
hennar lá þriggja ára rannsóknar-
starf. Á Niels Steensens sjúkra-
húsi fékk dr. Haagensen tækifæri
til að rannsaka allmargar offeitar
konur, sem voru sjúklingar þar.
Með tæki, sem líkist einna helzt
tannbor tók hann um hálft gramm
af fituvef úr konunum til rann-
sóknar. Jafnframt tók hann til
samanburðar fituprufu úr konum
í eðlilegum holdum. Það kom í
ljós við rannsókn og efnagrein-
ingu, að í fitunni úr feitu konun-
um var sérstakur hvati (enzym),
fosforylase, sem hafði þau áhrif,
að þegar konurnar fengu kol-
vetnaríka fæðu eins og t. d. brauð,
kartöflur og sykur, breyttust þess-
ar fæðutegundir fyrr í fitu en hjá
hinum konunum. Hér var þannig
fundin kemisk orsök til þess, að
feitlagið fólk safnar fyrr fitu á sig
en annað fólk. Hægt var þó að
vinna gegn þessum óheppilegu á-
hrifum fosforylase með því að
gefa sjúklingunum kolvetnasnauða
fæðu. Doktorsefnið hlaut mikið
lof andmælenda fyrir þessa merki-
legu uppgötvun í sambandi við or-
sakir offitu.
— Politiken.
sultinn er eitt af rannsóknar-
efnum okkar í Næringarfræði-
deild H8„rvardháskóla. Þýðing-
armikið atriði í þessu sambandi
er breytileiki sykurmagnsins í
blóðinu. Ef blóðsykurinn fer nið-
ur fyrir tiltekið lágmark, finn-
um við til sultar.
Feitur maður þarfnast ein-
hvers til að deyfa matarlystina.