Úrval - 01.09.1963, Síða 117

SEGIR ÞÚ BARNI ÞÍNU ALLTAF SATT?
129
úr hófi, en hafði alltaf skýringar
á takteinum, sem allar voru ó-
sannar, og þegar líða tók að vor-
prófi vantaði hann oftar og
oftar í skólann. Foreldrar hans
vissu um þetta, en fengu ekki að
gert. Kennarinn hafði stöðugt
samband við móður hans og
stundum var hann sóttur heim.
Einn morgun hringir hann i
mig, heilsar kurteislega og kynn-
ir sig. Biður hann mig þvi næst
að skila því til kennara síns, að
hann sé lasinn og geti ekki kom-
ið i skólann. Ég trúði þessu með
nokkrum semingi en segi kenn-
ara hans frá þessum skilaboðum.
Hann var þó enn vantrúaðri en
ég og hringir heim til móður
hans. Kom þá í ljós, að hann
hafði farið að heiman á venju-
legum tíma með tösku sina, en
hafði svo hringt til mín frá
einhverju númeri úti i bæ.
Þessi drengur féll á prófinu.
Ógjarnan vildi ég verða til
þess með framanrituðum dæm-
um að gefa í skyn, að skólabörn-
in okkar væru sískrökvandi. Því
fer mjög fjarri. Slíkt má frekar
teljast til undantekninga, en
trúað gæti ég þvi, að ósannindi
barna væru þó nokkru meiri en
foreldrar almennt halda, og
ráðlegg ég þvi öllum foreldrum
að vera þarna vel á verði.
Ósannindi barna stafa oft af
því, að þau eru á flótta frá ein-
hverju óþægilegu, einhverjum
skyldum eða erfiðleikum, stund-
um til að krækja sér í einhver
hlunnindi, eins og þegar barnið
í vöggunni lærir að gráta til að
fá einhverjum óskum sínum full-
nægt. Það eru nokkurs konar ó-
sannindi á frumstigi. Þess vegna
er um að gera að fjarlægja or-
sakirnar, leggja t. d. aldrei of
þungar skyldur á herðar barns-
ins, sem það telur sig þurfa að
skrópa frá.Þetta mættu bæði for-
eldrar og kennarar hafa í huga.
Það er til dæmis alveg lífs-
nauðsyn að reyna að fjarlægja
alla óreglu af heimilunum, til
þess að börnin, sem þar alast
upp, geti alltaf verið i sátt við
lífið og umhverfi sitt.
Fyrir mörgum árum annaðist
ég gæzlu leikvalla nokkur sumur.
Þangað kom fjöldi af litlum
barnfóstrum frá tíu til fjórtán
ára með hina litlu skjólstæðinga
sína. Það var ánægjulegur fé-
lagsskapur. En áberandi var það,
hve mikið þær notuðu alls konar
smáósannindi í þjónustu agans.,
Ef þú gerir þetta eða hitt eða
gerir ekki eitthvað annað, skal
ég láta „lögguna“ taka þig. —
Þá kemur boli og tekur ])ig. —
Þá skal ég láta stóra hundinn
bíta þig. — o. s. frv. Sum börnin
tóku þessar ógnanir hátíðlega,
en önnur voru þegar hætt að
trúa barnfóstrunum, og þannig