Úrval - 01.09.1963, Blaðsíða 167

Úrval - 01.09.1963, Blaðsíða 167
FRJÁLST LÍF 179 ah var þegar orðinn góður vin- ur okkar, þótt þau Gopa og Litla- Elsa sættu sig við nærveru okk- ar vegna þess eins, að móðir þeirra lagði áherzlu á, að við værum vinir hennar. Nú virtumst við loks geta yfirgefið þau. Elsa hafði að lokum i fullu tré við hina ó- kunnu Ijónynju og var orðin henni yfirsterkari, og nú gat hún því varið veiðisvæði sitt. Veiði- þjófarnir virtust hafa yfirgefið héraðið, og við vonuðum, að þeir kæmu ekki aftur fyrr en á næsta þurrkatímabili, en þá kynnu nýjar reglur um veiði- þjófnað ef til vill að geta haldið þeim í skefjum. Nú voru hvolp- arnir orðnir sterk ungljón, sem gátu stundað veiðar með móð- ur sinni. Ýmislegt i útliti þeirra Jespah og Gopa virtist benda til þess, að þeir væru nú að komast á kynþroskaskeiðið. Við ákváðum að lengja smám saman fjarvistir okkar frá tjald- búðunum, og ætluðum við svo að siðustu að yfirgefa þær að fullu. Við ætluðum fyrst að vera i burtu i sex daga, en hinar miklu rigningar gerðu það að verkum, að ég gat ekki komið aftur fyrr en eftir niu daga. George kom ekki með mér í það skipti. Ég hélt strax til ljónabælisins við klettana og gekk fram á Elsu á labbi með hvolpana. Þau Gopa og Litla- Elsa héldu sig i hæfilegri fjar- lægð, en Jespah varð alveg eins glaður og Elsa yfir að sjá mig. Hann reyndi að troða sér á rnilli okkar til þess að missa ekki af blíðuhótunum. Þau litu öll prýðilega út. Elsa var aðeins með nokkrar skrámur eftir bit á hökunni og hálsinum, en alls ekki alvarlega særð. Ég hafði komið með skrokk, en samt lá hvolpunum ekkert á að fá sér bita. Þeir léku sér um hrið, áður en þeir fóru að borða. Elsa varð fljótt södd. Siðan kom hún til min að nýju og sýndi mér blíðuhót. Um leið og við skildum næsta dag, gaf hún mér ómetanlega skilnaðargjöf, þótt hún vissi ekki af þvi. Ég hafði oft verið beðin um að ná í eiginhandarundirskrift Elsu: loppuför hennar á papp- írsblað. Mér hafði aldrei tekizt það, en siðdegis næsta dag, á meðan ég var að vélrita hand- ritið að þessari bók i vinnu- tjaldi minu, kom Elsa skyndi- lega til mín og lagði framlopp- urnar upp á borðið, áður en ég gæti hindrað það. Þær skildu eftir óhrein för á blöðunum, er þar lágu. Og þannig hefur hún sjálf skrifað undir ævisögu sína, sem lýsir lífi hennar með hvolp- unum allt til fyrsta afmælis- dags þeirra.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.