Úrval - 01.09.1963, Side 154

166
hlammaði sér síðan ofan á hann,
svo að honum lá við köfnun.
Þegar George hafði loks tekizt
að komast gegnum þyrnigerðið,
hafði Elsa lagt báðar framlapp-
irnar utan um háls Billy og var
mcð aðra kinn hans á milli
tanna sér. Hún hélt hvolpunum
sínum þannig oft, enda voru
þetta blíðuhót. En áhrif þeirra
blíðuhóta á Billy hljóta að hafa
verið önnur en áhrif þeirra á
hvolpana. Til allrar hamingju
slapp hann með nokkrar smá-
skrámur, sem ég hreinsaði síðan
vandlega með sótthreinsandi
dufti.
Ég gerðist óttaslegin vegna
þessar óvenjulega hegðunar Elsu,
og dvaldist ég því hjá Billy inni
í tjaldi hans, þangað til ég hélt,
að Elsa væri farin burt með
hvolpana. Þrátt fyrir þessa var-
úðarráðstöfun, tróð hún sér aft-
ur gegnum tágahliðið, áður en
við George gátum stöðvað hana.
í það skipti stóð Billy uppréttur.
Hún gekk beint að honum, reis
upp á afturfæturna, lét fram-
lappirnar hvíla á öxlum honum
og hyrjaði að narta í annað
eyra hans. Billy er hávaxinn og
sterkbyggður. Hann kiknaði því
hvergi undan þunga hennar og
stóð kyrr. Strax og hún hafði
sleppt honum, lamdi ég hana ó-
þyrmilega, að hún lallaði fýlu-
lega út úr tjaldinu. Hún var
tJR VAL
dálítið vandræðaleg, þegar hún
beindi athygli sinni að Jespah
fyrir utan tjaldið og fór að leika
sér við hann, velti sér í grasinu,
beit liann og tók utan um hann,
líkt og hún hafði gert við Billy.
Að lokum skokkaði öll fjöl-
skyldan af stað til klettabælis-
ins.
Ég veit ekki, hvoru okkar Billy
varð meira um þennan atburð.
Þessi óvenjulega hegðun Elsu
gagnvart Billy var augsýnilega
aðeins bending til hans um, að
hún byði hann velkominn sem
einn af fjölskyldunni. En það
gæti orðið hættulegt að liætta á,
að slik tjáning hennar endurtæki
sig. Við ákváðum þvi, að heim-
sókn hans skyldi lokið, og yfir-
gáfum tjaldbúðirnar strax eftir
morgunnverð.
Fyrsta veiðiför hvoipanna.
Við ætluðum okkur að snúa
aftur frá Isiolo snemma i júní,
og um sólsetur vorum við stödd
um sex mílur frá tjaldbúðunum,
þegar við gerðum okkur skyndi-
lega grein fyrir því, að við vor-
um umkringd af stórri fílahjörð.
Þetta hafði hlotið að vera um
30-40 fílar, og þeir nálguðst okk-
ur úr öllum áttum. í hjörðinni
voru mjög ungir kálfar. Mæður
þeirra voru áhyggjufullar og
komu fast að bílnum með ran-
ann á lofti og blakandi eyru.