Úrval - 01.11.1970, Qupperneq 24

22
ÚRVAL
is, næm athygli, næm tilfinning,
samfara djúpri hugrænni kyrrð.
En hvernig verður hugurinn al-
kyrr og glaðvakandi?
Aðferðin til þess hefur verið köll-
uð hin forna esoteríska leið.
Nú er þýðingarlítið að grúska í
fornum fræðum ef þau geta ekki átt
við nútímann.
Hinni fornu esóterísku leið hefur
verið lýst með ýmsum hætti. Það er
til óhemju fjölbreytni í útskýring-
um á andlegri viðieitni. En eitt er
öllum greinum esóterismans sam-
eiginlegt: að leggja höfuðáherzlu á
að lifa undanbragðalaust í stundinni
sem er að líða.
Það má kalla kjarna allrar esóter-
ískrar viðleitni.
Það er ekkert dularfullt við est-
eríska viðleitni. Hún er ekki neins
konar skrípalæti eða skringillegheit.
Hún er einfaldlega það hvemig við
lifum hvert andartak.
Sá misskilningur er algengur að
hún sé eitthvað sem hægt er að æfa
einsog leikfimi: á hverjum morgni
hugleiðir þú þetta lengi, og á öðrum
tímum hugleiðir þú öðru vísi, þú
iðkar þessa siði, lifir eftir þessum
reglum, og útkomím á að vera há
andleg vaxtarhæð, í líkingu við það
að maður þakar köku úr hveiti,
sykri og öðru þess konar. Menn vilja
fá að nota formúlu, fara eftir kokka-
bók, því allt í hinum ytri heimi er
samkvæmt formúlum og kokkabók-
um, allt í viðskiptalífinu, allt á
skrifstofunni, allt í verksmiðjunni.
En svona er það ekki.
Mig langar til að segia: svona
flókið er þetta ekki.
Mannshugurinn vill hafa allt flók-
ið og vandasamt; allt sem er flókið
og vandasamt kann hann að glíma
við. Hann getur skotið á tunglið og
allar mögulegar stjörnur; hann get-
ur fundið upp maskínur. En hann
ræður ekki við það sem er einfalt.
Og til er það sem er svo einfalt að
hann sér það ekki.
-— Og þetta — meginkjarni hinn-
ar esóterísku viðleitni — er mjög
einfalt, svo einfalt að mikilvægi
þess hverfur ef reynt er að lýsa því
í orðum. Orð eru of flókin fyrir það.
Gætið þess að hin esóteríska leið
liggur ú'taf því sviði þarsem formúl-
ur og kokkabækur eiga við. Hvernig
er hægt að búa til formúlu um það
sem er handan við formúlur? Það
er iafngáfulegt og að bera vatn í
hripum eða ætla að veiða goluna í
net.
Ég legg áherzlu á að hin esóter-
íska ieið liggur einfaldlega í því
hvernig þú hefur hugarástand þitt
eða vitundarlíf, hvernig útsýn þú
hefur yfir tilveruna hverja stund,
yfir það að vera til.
Að hugleiða á morgnana eða á
öðrum tímum dugar ekki, vissir sið-
ir, viss hegðun dugar ekki.
Kona varð viti sínu fjær af reiði
einu sinni á sumarskóla Guðspeki-
félagsins í Englandi af því hún fékk
ekki að fara í bað akkúrat kl. 7.30 á
hverjum morgni; en að þvo sér um
kroppinn nákvæmlega á þeim tíma
á hverjum morgni var tilheyrandi
hennar morgunhugleiðingu, sagði
hún. Naumast hefur reglubundin
hugleiðing dugað þessari konu.
En að hugleiða á morgnana eða
á öðrum tímum, og ýmislegt þess