Úrval - 01.11.1975, Page 7

OFANJARÐAR OG NEÐAN í TÓKÍÓ
5
A3 nóttu glitrar Tókíó af Ijósum. Um 100 km af götum liggja ofar borginni og
spara bæði ferðatíma og rúm.
aftur — það var síst minni mann-
fjöidi en á Piccadilly Circus í London.
Eins og margir aðrir ferðalangar eyddi
ég fyrsta deginum í að skoða undur
þessarar neðanjarðarborgar.
Talið er að yfir milljón manns fari
um neðanjarðarstrætin daglega og er
þar um að ræða bæði fólk í innkaupa-
erindum og aðra, sem eiga þar leið
um. Pað er því ekki að undra þótt
stórverslanir í nágrenninu hafi tekið
það ráð að grafa göng niður í neðan-
jarðarborgina og hafa þar búðardyr
sínar. Helstu skartgripasalar og tísku-
verslanir hafa opnað útibú neðanjarð-
ar. Pað er líka farið að grafa niður
skrifstofur, margar eru í átta kjöllur-
um og hafa sín eigin neðanjarðargöng.
Stærsta neðanjarðarsvæðið sem ég
kom í er Shinjuku, en þar eru stræta-
göngin yfir átta kílómetrar á lengd.
Um 2000 manns vinna þarna við
verslunarstörf eða stunda aðra atvinnu.
Og þó er Shinjuku aðeins eitt af sex
slíkum neðanjarðarsvæðum í Tókíó, en
sameinuð mundu þau mynda eina af
stærstu borgum í Japan.
Ég komst að raun um að það er
einkum hentugt að versla í neðanjarð-
arhverfunum á kvöldin. Pað er minni
asi á fólkinu þegar það gengur niður
tröppurnar á Shinjukutorgi heldur en
um hádaginn, og auk þess hafa búð-
irnar niðri opið til klukkan níu eða
tíu.
I neðanjarðarborginni gleymir mað-
ur oft hvort það er dagur eða nótt,
sumar eða vetur ofanjarðar, og maður
sleppur líka við hina gífurlegu loft-
mengun, sem þjakar Tókíóbúa. Kaup-