Úrval - 01.11.1975, Side 23

KRABBAMEIN — VONBRIGÐI OG VONIR
21
urinn leitar læknis vegna kvefs eða
tannpínu. Finnist slíkar breytingar er
hann sendur til krabbameinssérfræð-
ings, en slíkur sérfræðingur er á hverri
heilsuverndarstöð. Hann skoðar sjúkl-
inginn og sendir hann, ef þörf kref-
ur, á krabbameinsleitarstöð.
Sovéskir krabbameinssérfræðingar
reyna að finna hina sjúku eftir tveim
aðferðum. Sú fyrri er að gera fjölda-
skoðanir áhrifaríkari, en sú síðari að
hafa eftirlit með þeim, sem eru í
hættu að sýkjast af krabbameini. 111-
kynja æxli verða ekki til af sjálfu
sér. Sérhvert krabbamein á sér einn
forkrabba. Jafnvel góðkynja æxli geta
haft hættu í för með sér.
Vissar starfsstéttir eru í meiri sýlc-
ingarhættu en aðrar t. d. þær, sem
starfa við röntgenmyndatöku. Utan-
aðkomandi þættir, t. d. sérstakt lofts-
lag, geislavirkni vatns, eiginleikar jarð-
vegs, fæða sú, sem neytt er eða með-
höndlun hennar geta aukið hættuna á
krabbameini.
í Sovétríkjunum fara nú fram um
fangsmiklar rannsóknir til þess að
finna þá starfshópa, sem eru í mestri
hættu og þurfa að ganga í gegnum
reglulega skoðun.
„Pegar ég geng eftir göngum deild-
arinnar og sé kvíðann í augum sjúkl-
inganna,“ segir A. Rakov prófessor,
sem hefur í mörg ár unnið að krabba-
meinsrannsóknum, „þá fylgir mér ætíð
sú hugsun, að hægt hefði verið að
komast hjá ógæfunni. Fólk verður að
skilja, að heilsa þess er að miklu leyti
komin undir því sjálfu, undir réttum
lífsmáta.“
1 Sovétríkjunum eru árlega gefnir
út milljónir bæklinga, sem fjalla um
heilbrigðismál. Sovéskir læknar og
vísindamenn koma fram í sjónvarpi og
útvarpi, skrifa greinar í blöð og tíma-
rit til þess að kenna fólki að varast
sjúkdóma.
*
„Apríl í París“, lag Vernons Dukes, hafði svo mikil áhrif á ameríku-
mann nokkurn, Arnold Weissberger, að hann ákvað að ferðast til Parísar
í apríl. En hann varð fyrir miklum vonbrigðum. Pað var kalt í veðri
og rigning upp á hvern einasta dag. Nokkrum mánuðum síðar hitti
Weissberger Vernon Duke og sagði honum að hann hefði verið í París
í apríl. „Af hverju fórstu á þessum tíma?“ spurði Duke. „Veðrið er
yfirleitt mjög leiðinlegt um þetta leyti.“ Weissberger starði furðu lostinn
á hann. „En ég fór einmitt vegna lagsins þíns, Vernon."
„Hvert í logandi,“ svaraði Duke, „í raun og veru vorum við að syngja
um maí, en hrynjandinn krafðist tveggja atkvæða.“