Goðasteinn - 01.09.1965, Blaðsíða 13

mæðginin afhenda jarðirnar, endurgjaldslaust. Allar líkur eru til
þess, að hann hafi verið nákominn þeim að ætt eða mægðum og
hafi átt fjárinnstæðu hjá þeim.
4. júlí 1469, á Alþingi, selur Magnús Þorleifi aftur Böðvarshóla
fyrir Steinsstaði í Öxnadal 3).
Það er vegna þess, að jarðir þær, sem Ólöf og Þorleifur afhenda
Magnúsi, eru í Húnavatnsþingi, að líkur má telja fyrir því, að
Magnús sé sá, sem fyrr getur í málinu við Egil Grímsson, og sá, sem
lögréttumaður var 1467, en engin vissa er fyrir því, að hann sé
hinn sami. Það er þó víst, að Magnús hefur, þegar hér er komið
sögu, þegar verið kvæntur í nokkur ár, og ekki er sennilegt, að
tveir Magnúsar Jónssynir séu meðal helztu bænda í Húnavatns-
þingi um þetta leyti, jafnvel þótt nafnið sé algengt, en þó kann
svo að hafa verið. Ætla má af þessu, að Magnús sé varla fæddur
síðar en um 1435.
Á Aiþingi 3. júlí 1471 seldu og fengu Ólöf Loftsdóttir og Þorleifur
Björnsson Magnúsi Jónssyni jarðirnar Kross í Eystri-Landeyjum og
Núp í Eystrahreppi, og skyldi Magnús greiða bræðrunum síra
Andrési Árnasyni og Árna Árnasyni peninga fyrir jörðina Núp,
eftir því sem þeim um semdist. Á andvirði Kross er ekki minnzt
í kaupbréfinu, og er svo að sjá, sem enn hafi Magnús átt fé inní
hjá mæðginunum. í kaupbréfinu lýsa þau því, að þau hafi áður
selt og fengið Magnúsi Böðvarshóla og Galtarnes. Af þeirri yfir-
lýsingu fæst vitneskja um það, að um sama mann er að ræða.
Síðar sama sumarið var Magnús veginn í svonefndri Krossreið,
og var hann þá kvæntur Ragnheiði Eiríksdóttur, sem átt hafði áður
Þorstein bónda, sem talinn er hafa búið á Reyni í Mýrdal, Helga-
son lögmanns, Guðnasonar. Þorsteinn mun enn vera á lífi 20.
nóvember 1465, með því að það mun vera hann, sem þá er meðal
dómsmanna á Skarði á Landi *), og hann kann að hafa lifað nokkr-
um árum lengur. Líklegast er, að Magnús hafi ekki kvænzt Ragn-
heiði fyrr en árið 1471, og það hafi verið til þess, að Magnús gæti
lagt fram nægilegt fé á móti henni, að Ólöf og Þorleifur fengu hon-
um tvær stórjarðir á Suðurlandi.
3) D. I. V, 546 D. I. V, 455.
Goðasteinn
71