Ný menntamál - 01.06.1983, Qupperneq 31

Vinnuálag er oft mikið og kennurum gert að
kenna marga tíma umfram kennsluskyldu.
Kennari tekur vinnuna yfirleitt ,,með sér
heim“. Oft er kennurum kennt um lélegan
námsárangur nemenda og það fœlir áreiðan-
lega marga frá kennslu.
Glefsur úr bréfi
Kennurum er ofgert með langri kennslu-
skyldu, heimavinnu, blönduðum bekkjum og
of mörgum nemendum í bekk. Meðferð á al-
mennum barnakennurum er fyrir neðan allar
hellur. Þess vegna eru tíð kennaraskipti og
kennaraskortur. Laun eru lág. Óeðlilegt er að
kennsluskylda kennara í grunnskólum sé
mismunandi eins og nú tíðkast. Gelgjuskeið
hefst nú fyrr; álag á kennara 6. bekkja er ekki
minna en á þá sem kenna 7. bekkjum. Ástœð-
an fyrir því að fáir karlmenn taka að sér að
kenna yngri börnunum í grunnskólum eru of
lág laun og of mikil kennsluskylda. Konur
vinna oft hlutastarf við kennslu og makar eða
sambýlismenn leggja oftast meira fé af mörk-
um. Kennari, sem er eina fyrirvinnan, getur
ekki framfleytt fjölskyldu af föstum launum.
Hann verður að vinna aukavinnu, stundum
mikla, og það hlýtur að koma niður á kennsl-
unni. Kröfur um breyttar kennsluaðferðir,
fleiri fög og aukið uppeldishlutverk kennara
gera starfið mjög erfitt andlega og líkamlega
og lítt eftirsóknarvert á köflum. Við allt þetta
bætast svo kröfur um ákveðna persónugerð
kennara. Kennarar eru að verða leiðinlegasta
stétt í landinu vegna hlutverkatogstreitu.
Kennara eru œtluð svo mörg hlutverk að hon-
um er ókleift að inna starfsitt sómasamlega af
hendi. Hann á að vera leiðbeinandi, uppal-
andi, félagi, sálusorgari og auk þess á hann að
vinna með foreldrum og samkennurum. Við
óbreytt ástand í launamálum, sama kennslu-
stundafjölda, barnafjölda í bekk o.s.frv. er
hœtta á að öll kennarastéttin þurfi á sérmeð-
ferð að halda. Hvað er gert til að vernda geð-
heilsu kennara? Hvert á aðframkominn
kennari að snúa sér með vandamál sín? Hvers
vegna þarf kennari að burðast með sektar-
kennd vegna þess að honum er ekki gert kleift
að sinna starfi sínu svo að hann sé ánægður?