Fróðskaparrit - 01.01.1958, Síða 18

24
Máting av avfalli og frárenning
um, sum hækka frá 500 m fyri vestan til 600—700 m fyri
norðan og eystan. Tað gongur líðandi undan í ein sunnan
oman móti Vestmanna. Miðalhæddin o. sj. er um 300—400 m.
Lendið er mest sum alt vallað, og niður á hellu er 0,3 m
til 3 m. Hellan er (Rasmussen}), úr poknutum basalti, ið
liggur i fláum, sum ganga niður í ein beinan eystan. Sum
Rasmussen4 ger vart við eru nógvar rivur í helluni og lek=
ur tí ofta. Tað er líkt til, at ein partur av avfallinum beint
vestanfyri umrødda økið setur oman í Fossánna, men helst
setur líka nógv vatn frá eystureftir. Tað tykist tí rímuligt
at bæði avfall og frárenning verða roknað frá sama øki.
Máting av avfalli og frárenning.
Á kortinum (1. mynd) eru merkt við krossi tey støð í
hæddarstigi 200, 300 og 400, har avfallið er mátað. Har*
umframt eru mátingar gjørdar niðri við máttarstøðina í
hæddarstigi 5. Mátingarnar eru gjørdar við regn* og kava*
mátarum av Hellman’s slag (2. mynd), ið eru settir o. u.
1 m oman jarðar. Avfallið er mált dagliga við máttarstøðina,
meðan mátingarnar á fjallinum eru gjørdar av og á, tó so
at mánaðarúrslit fingust.
Máting av yvirflotsvatninum verður gjørd niðanfyri ta
niðaru byrgingina. Her er byrging við rætthyrntum skarði
tvørtur um ánna. Verður vatnstøðan í skarðinum mátað,
ber til at rokna út, hvussu nógvir m3 av vatni, ið flóta yvir
hesa seinastu byrgingina í hvørjum sekundi. Vatnstøðan
verður mátað og uppskrivað av einum vatnstøðuvísara av
L. M. Ericssons slag. 011 frárenningin hvønn mánað fæst
tá við at leggja nøgdina av yvirflotsvatni saman við vatn*
nýtsluna hjá turbinunum. Henda nýtsla kann roknast út
eftir tali av framleiddum kilowatttímum.