Fróðskaparrit - 01.01.1964, Page 105

Toward the phonetic description of Faroese vowels
113
well as in quantity), though the long vowel does not in all
cases sound as a glide. The relationship between long and
short vowels can probably only be determined (on an acou»
stic basis) if we treat the long vowels as a kind of diph*
thongs, even though beginning and end may in several
cases turn out to be alike.
ÚRTAK
Ljóðeyðkennini hjá føroyskum sjálvljóðum eru vandaliga skrásett av
J. C. Svabo, Jakob Jakobsen og øðrum frøðimonnum. Kortini er nógv
enn ógjørt viðvíkjandi lýsingini av ljóðvirðunum hjá teim ymsu ljóð-
unum og í samtíðarkanningini av ljóðskipanini. Høvundurin heldur, at
høvuðsspurningurin er skyldskapurin millum long og stutt sjálvljóð.
Eingin serstøk ljóðskipanarloysn er av longdarmunarspurninginum, og
ljóðliga er enn ógreitt, hvørt stuttu sjálvljóðini eru lin ella bert ein
lítlan mun meira opin enn longu sjálvljóðini, sum tey eru samfeld við,
og hvørt øll long sjálvljóð eiga at verða mett sum gliðljóð til tað í ljóð-
virði. Høvundurin hevur gjørt nakrar fyribils, ljómligar ljóðvirðiss
kanningar av sjálvljóðunum, sum tey verða borin fram miðskeiðis í
Føroyum. Sannroyndin viðvíkjandi longum sjálvljóðum mótvegis stutt*
um, sum fyri ein part er løgd fram í greinini, fær ein at ætla, at ógvu*
liga stórur likskapur er millum stuttu sjálvljóðini og fyrsta partin av
longu sjálvljóðunum, sum hoyra til næsta stigið í ljóðskipanini (t. d.
stutt i og langt e, stutt e og langt a). Eingin ivi kann heldur vera um,
at málið hevur lyndi til tvíljóðing av teimum ikki-trongu, longu sjálvs
ljóðunum (tað sæst á spektrogrommunum). Hini »reinu« tvíljóðini
(ú, ý o. s. fr.) eru ikki viðgjørd í hesi grein.