Skírnir - 01.01.1856, Blaðsíða 7

DanmÖrk.
FRÉTTIR.
9
isráfeit) sjálft skal skera úr, hvort kosníngar séu lögmætar. —
43. Ekki er neinum skylt afe fara eptir öíiru en sannfæríngu sinni,
og eigi eptir fyrirsögn kjósenda sinna. Ef embættismenn eru kosnir
til ríkisráSsins. þá þurfa þeir ekki aö fá leyfi hjá stjórninni til aö
þiggja kosníngu. — 44. Ekki má setja neinn í varÖhald fyrir skuld-
ir, né taka fastan, né stefna honum, ef hann er ekki sta&inn afe
verki, aUa þá tiö, sem rikisráö stendur, nema þaö leyfi. Enginn
verÖur heldur sakaÖur utan þíngs um orö sín á fundum án samþykkis
ríkisráösins. — 45. Stjórnin leggur fram lagafrumvörp aÖ skipun
konnngs. þrjár eru umræÖur allra lagafrumvarpa, þó má stjórnin
taka frumvarp aptur milli umræÖu hverrar. ViÖ fyrstu umræÖu skal
rætt aöalefni málsins; viö aÖra umræöu skal gjöra breytíngaratkvæÖi og
greiÖa atkvæÖi um þau; en viö þriöju umræöu leggur stjórnin aptur
fram frumvarpiÖ svo lagaÖ, sem henni þykir bezt viö eiga eptir
málalokum viö aöra umræöu, og þá umræÖu er lokiö, kemur þaö
eitt til atkvæöa, hvort samþykkja skuli allt frumvarpiÖ eÖur fella.
Konúngur staÖfestir lagafrumvörp þau, er samþykkt eru, ekki seinna
en þrem mánuÖum eptir þíng, annars er frumvarpi því eytt.
Ef ríkisráöiö hrindir lagafrumvarpi, þá má ekki ræöa þaö framar
á því J)íngi. — 46. Kíkisráöiö á rétt á aÖ bera upp fyrir konúng
uppástúngur og umkvartanir um sameiginleg málefni.
IV.) 47. Enginn erlendur getur náÖ réttindum innborinna
manna, nema meÖ lögum. — 48. Ekki má leggja neinn skatt á,
})ann er sameiginlegur sé fyrir gjörvallt ríkiö, breytta skatti, né af-
taka, né heldur taka ríkislán upp á allt ríkiö, nema svo sé aÖ lögum
ráöiö. — 49. Meö lögum skal heimila útboö öll, vanaleg sem óvana-
leg, hvort heldur er til landhers eöur skipaliös. — 50. Ekki má
lóga neinni konúngsjörÖ alríkisins né leggja til aÖrar slíkar, nema
þar sé gjörÖ lög um. — 51. Konúngur neytir réttar síns aÖ slá
penínga sem lög eru til. — 52. Meö lögum skal tiltaka ákveöna
áætlun um vanalegar sameiginlegar tekjur og gjöld. Til tveggja
reikníngsám hverra skal samþykkja hinar óvanalegu tekjur og gjöld
meÖ sérstökum viöaukalögum. — 53. Ef sameiginleg gjöld alls rík-
isins verÖa meiri en sameiginlegar tekjur þess, þá skulu ríkishlut-
arnir skjóta til af tekjum þeirra |>ví sem á vantar, þannig: konúngs-
ríkiÖ Danmörk greiöir 60/íoo ? hertogadæmiö Slésvík t7/ioo, og her-