Skírnir - 01.01.1856, Blaðsíða 23

Paninörk.
FRÉTTIK.
25
væri gefin, og töldu þafe mestu varba. Nú var gengifc til atkvæfca,
hvort Lehmann skyldi eiga ísetu dóminum, og var þafc samþykkt;
þá var og gengifc til atkvæfca um, hvort undir þá bæri málifc, og
var þafc og samþykkt, mefc jafnmörgum atkvæfcum hvorttveggja.
þafc eru lög í ríkisdómi, ef menn skilur á um eitthvafc þafc er til
dómskapa lýtur, og jöfn atkvæfci verfca, þá skulu þeir hafa sitt mál,
er forseti er í lifci mefc; en greini menn á um sakarferli, þá skulu
þeir ráfca, er vægar vildu dæma. Nú varfc svo hér, afc dómendur
úr æfcsta dóminum voru sér um mál, og landþíngismenn í annan
stafc; en forseti dómsins, Larsen háskólakennari, var af landþíngis-
mönnum, og skar hann úr sem fyrr er sagt. f>á er þetta var af-
stafcifc, beiddu verjendur máls um frest til afc færa vörn fram, og
sífcan beiddi sækjandi um tima tii sóknar. þannig hefir dregizt
tíminn, svo ekki er enn gengifc frá dómi né dómsorfci á lokifc.
þíng Slésvíkinga var sett 15. nóvember, þafc var aukaþíng.
Stjórnin lagfci frumvarp fram um þafc mál, hvernig leggja skyldi
skatt á menn, svo afc fengizt gæti fé þafc sem á vantar, afc tekjur
og gjöld hertogadæmisins standist á; hún bofcafci og þínginu, afc
þafc skyldi kjósa menn á alríkisþíng. Vér vitum ekki gjörla, á
hverjum skattstofni stjórnin vildi byggja, enda er J)afc ekki mikils
vert, því nefnd sú, er skipufc var í málifc, féllst ei á frumvarpifc,
en valdi til skattstofns hifc forna virfcíngarverfc jarfcanna og verfchæfc
húsa í bæjum, eins og þau eru matin til ábyrgfcar í brunabótafélög-
unum; fyrir hverja 100 rd. í jörfcu skyldi greifca 26 sk. í skatt,
en ekki nema 16 sk. af 100 rd. í húsum. Nokkrir vildu leggja
skatt á laun embættismanna. en uppástúngu J)eirri var hrundifc, sem
von var, þótt ekki væri vegna annars en þess, afc skattur þessi er
eignaskattur en ekki tekjuskattur. Lesendur vorir hafa séfc þafc hér afc
framan á 22. gr. alríkislaganna, afc öll mál eru alríkismál, sem ekki
eru mefc berum orfcrnn eignufc einhverjum landshluta fyrir sig. þess
vegna hefir nú konúngur úrskurfcafc 10. nóvbr. 1855 hver vera
skyldu sérstök mál Slésvíkur. í þessari auglýsíngu konúngs eru
tiltekin öll J)au hin sömu mál, sem nefnd eru í 2. gr. stjórnlaga-
greina Dana (sjá Skírni i fyrra, 5. og 6. bls.), nema hvafc úr er
fellt nifcurlagifc frá orfcunum „hifc konúnglega leikhús og annafc þafc
er vifcvíkur Danmörku sér í lagi”, en í þess stafc sett uallt sem lýtur