Skírnir - 01.01.1856, Blaðsíða 51

England.
FRÉTTIR.
53
nú gjört fé vort svo bráfeþroska, ab því verfei full fariþ fram
þegar þab er tvævett, þar sem þab er nú ekki fullþroska fyrr en
fjiigra ebur fimm vetra, þá græbum vér allan helmíng á fénu. Fjár-
kyn þab, sem Bakewell kom upp, er hnubbótt og holdrnikife, lág-
fætt og dregur kvifeinn mefe jörfeunni ;■ þafe er fullvaxta tvævett, og
fallife er vanalega 10 fjórfeúngar; fjúrkyn þetta heitir Nýja-Leicester-
kyn efeur Disley-kyn. Afeferfe sú er einfóid, sem Bakewell vife haffei;
hann valdi úr fé sínu þafe sem haffei þá kosti til aö bera, sem
hann vildi helzt, og kynjafei þafe saman, valdi sífean úr afe nýju og
fór eins afe, þar til hann fékk fjárkyn þafe, sem honum líkafei og
var orfeife afbragfe annars fjár. Afeferfe þessi er einfold, en þafe er
ekki eins hægt afe vita, hverja ásaufei mafeur skal helzt velja til kyn:
bóta. Afeur en Bakewell tók þetta fyrir sig, höffeu margir reynt
hife sama; völdu þeir til J)ess stórbeinótt fé og hrikalegt, })ví J)eir
hugfeu, afe hverju beini yrfei afe fylgja nokkufe; en Bakewell valdi
sér fé fremur lítife en feitlagife og kökkótt, og tókst honum J)afe
sem hann ætlafei, en hinum haffei misheppnazt. Fjárkyu þetta
er ekki stærra en annafe fé, en þéttvaxnara og sívalt eins og
kefii, og fæturnir svo stuttir sem á ketti. þá er Bakewell haffei
bætt fé sitt svo sem nú er sagt, og hann haffci varifc til þess ærnum
peníngum í meir en 30 ár, þá fór hann afe leigja þafc öferum til afe
bæta fjárkyn þeirra, og einn vetur fékk hann 55,000 rd. í hrýtínga
gjöld, og græddi hann afe lyktum á J)ví stórfé. Disleykynife er
þúngt á sér og þolir illa rekstur, þafe er alifc upp á sléttu mýrlendi
og hefir lítifc um sig, en vant gófcri mefcferfc og trafegjöf.
Svo er landslagi háttafe á Englandi, eins og vífcast hvar ann-
stafcar, afe þafe er slétt, hálsótt og fjöllótt. Bisleykynifc er ekki gott
i fjalllendinu né heldur þar sem ásar eru og hæfeir, J)ví þafe er
óbrattgengt. A Sufcur-Englandi, J)ar sem holtótt er og landifc gengur
eins og í öldum. er gott beitiland, en þó fremur magurt, og hugfeu
menn því lengi, afe ekki væri afe hugsa til afe bæta þar fjárkynife afe
neinum mun, mefe því afe bændur þar gátu ekki vanifc Disleykynifc
vife sitt haglendi. 1780 tók aufeugur landeigandi nokkur sig til,
Jón Ellman afe nafni, og valdi úr fé sínu þafe sem bezt var til
undaneldis, eins og Bakewell haffei áfeur gjört, og gaf því inni á
vetrum, en áfeur haffei þafe gengife úti. Komst hann þá afe raun