Skírnir - 01.01.1856, Blaðsíða 48
50
FRÉTTIR.
England.
álfunni 74 menn. Síbería er fábygg&ust næst Eyálfunni, þar eru 12
menn á ferskeyttri milu. Á landsufeurströnd Nýjahollands liggur
nýlendan New South Wales, sú nýlenda er fyrst numin af löndum þar.
1788 tóku Englendíngar afe flytja þangafe óbótamenn sína, og héldu
því fram afe 1843. Nýlendumenn ömufeust mjög vife þessum ófógn-
ufei og andvaragestum, og hættu Englar þá afe flytja þá þangafe.
Van Diemensland var numife 1803, þangafe hafa og Englar flutt
sakamenn sína þar til 1852. Viktoría og Sufeurland, er numin
voru 1835 og 1836, eru þau einu fylki þar, sem ekki hafa veriö
byggfe af útlægum mönnum frá Englandi. Nú flytja þeir útlaga
sína til vesturstrandarinnar á landinu. Norfeurhlutinn er enn afe öllu
óbyggfeur. New South Wales var lengi fram eptir hife langhelzta
fylki á Nýjahollandi, og laut þá Viktoría undir þafe. Um árslokin
1853 var í New South Wales 231,000 manna, en í Viktoríu 220,000;
en New South Wales er fjórfalt stærra afe ummáli. I lok ársins
1853 voru á Sufeurlandi 79,000 manna, en 1850 ekki nema 64,000;
á Vesturlandi 11,000 manns, og á Van Diemenslandi 66,000; en
1848 voru þar 65,000 manns. Viktoría er nú hife fjölbyggfeasta fylki
þar í Eyálfunni, og er kallafe A'aslralia felix, efeur eylandife sæla.
þar eru 2 stórbæir: Melbourne, er haffei 1854 71,000 manns, og
annar Geelong mefe 20,000 manns; báfeir þessir bæir liggja vife
Port Philip (Filipshöfn). Allir stafeabúar í Viktoríu voru í apríl
1854 100,909, gullnemar 67,161, þeir sem liffeu á jarferækt voru
58,046, á ferfealagi voru 1796 og á skipum 4974, þafe er alls
232,886 menn. þetta er sú mesta fólksfjölgun sem menn vita til
í einu hérafei, og kemur þafe einúngis af því, afe svo margir land-
námamenn flytjast þangafe; en í landinu sjálfu fæfeast naumast eins
margir eins og deyja, því þar er hart um kvonföng. í gullnámun-
um eru fjórfalt fleiri karlar en konur, í sveitinni eru 3 karlmenn
móti 2 og í bæjunum 7 móti 6 konum. Gullnámife hefir einkum
dregife menn til Eyálfunnar, en ekki er nú búnafeurinn mifeur ábata-
samur orfeinn en gullnámife. þafe hefir og mefefram verife orsök til
afe menn fluttu þangafe, afe menn gengu í félög á Englandi til afe
koma mönnum þangafe; þeir lögfeu fé saman og létu þá menn fara
mefe er þeir trúfeu bezt, og fengu þafe sífean borgafe, er þeir sem
mefe fóru höffeu grætt fé í gidlnámunum efeur á jarfearrækt, og sífean