Skírnir - 01.01.1887, Side 26

28
ALMENN TÍÐINDI.
rekum, boðum þeirra og tiilögum. J>ar kom, að Rússakeisari
kvaddi á burt höfuðerindrekann og konsúla sina, en margir
óttuðust, að nú mundi atfaralið þegar sent suður í þeirra stað.
Ofriðarspár næstum i öllum blöðum — nema þeim á þýzka-
landi, sem Bismarck eru háð — og ráðherrar utanríkismálanna
i Austurriki og á Italíu voru kvaddir skilagreizlu fyrir horfi
málsins og fyrir atgjörðum sínum, og um málstöð stjórnarinnar.
Akaft leitað eptir og enn þrefað í blöðunum, hvað talazt hefði
með þeim Kalnoky og Bismarck í Kissingen og Gasteini (22.
júlí og 8. ágúst), hvort það væri hugsandi, að þeim hefði
komið saman um að lofa Rússum að leika við Bolgara og
höfðingja þeirra að eigin vild. Fyrir slíkt þvert tekið af
Kalnoky, en bæði hann og Tisza, stjórnarforseti Ungverja,
mæltu heldur áþjettarorð — einkum hinn siðarnefndi — til
Rússa fyrir aðferðina á Bolgaralandi, og tóku fjarri, að Austur-
ríki og Ungverjaland gætu j.iolað þeim atfarir til hertaks á
landinu. Líkt undir tekið af Robilant, utanríkisráðherra Italíu-
konungs. Skorinorðastur varð Salisbury lávarður i «Gilda-
höllinni» í veizlu borgarstjórans í Lundúnum (9. nóv ), er hann
sagði hreint og beint, að foringjarnir i liði Bolgara hefðu verið
tældir með gulli til landráða við furstann. Hann sagði, að
stórveldin yrðu að taka fram fyrir hendurnar á Rússum, ef
þeir gerðu frekara rof á Berlinarsáttmálanuml). Hann gaf
reyndar i skyn, að Englendingar ættu ekki til meira að gæta
á Bolgaralandi enn aðrir, en hagi og þarfir sjálfs sin skyldi
England hvervetna verja. Hann kvazt þó vona, að hjá styrjöld
yrði komizt. Nú fóru blöðin að tala um þriggjarikjasamband,
eða bandalag með Englandi, Italiu og Austurríki. En hvað lagði
Bismarck til ? og hvað bafði þeim v. Giers, kansellera Rússa-
keisara, talazt til á samfundunum í Franzenbad (26. ágúst) og
Berlín (3. september)? því er ekki hægt að svara, en allt,
J) Lávarðinum hefir líklega dottið um leið í hug, að Rússar höfðu í
fyrra surnar upp á sitt eindæmi ógilt það, sem til var akilið um
• fríhöfn* * við Batum við Svartahaf. En sií sneið var helzt Eng-
lendingum stungin. Sjá Riissl. þátt.