Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.01.1887, Side 38

Skírnir - 01.01.1887, Side 38
40 ENGLAND. varð ekki. Forustumenn framsóknarflokksins hurfu ekki undir hans merki, en gengu í lið með Hartington lávarði og kom svo upp nýr flokkur, sem hafði sjer fyrir herkall: «einingar- heild hins brezka ríkis », og því kallast nú þeir menn «úníón- istar» (einingarmenn). Ætla má, að Gladstone hafi sárnað, þegar hann sá John Bright gamla kominn í mótstöðuflokkinn, mælandi þar sömu fordæmingarorð um «heimastjórnar»-frum- varpið og alla hans fyrirhugan. Bright hefir þrisvar setið í ráðaneyti Gladstones á síðustu 20 árum. Hann skrifaði Glad- stone brjef, þar sem hann játaði að vísu, að sjer hefði sáran sviðið, er hann hefði hlotið að taka til mótmæla gegn ráði vinar síns, en hann yrði að standa við það, sem hann hefði sagt i ræðu sinni til kjósenda sinna í Manchester, að stjórnar- forsetinn færi nú með erindi fjandmanna hins enska rikis, og þeir biðu að eins eptir, hvað honum frekara gæti tekizt því til sundurlausnar. — Kosningunum var lokið i miðjum júli- mánuði með fullum ósigri fyrir Gladstone og hans liða. Undir merki Salisburys 316, «úniónista» 76, og hjer til móts höfðu þeir Gladstone og Parnell 192 -j- 86. Af þessu sjest, að Gladstone hafði rjett að mæla, þegar hann sagði, að hann hefði ekki borið lægra hlut fyrir Torý- liðum. þvi stóð líka kempan jafnörugg uppi eptir kosning- arnar, sem á undan. Um það er hann sagði af sjer (21. eða 22. júlí) hafði frakkneskur frjettaritari tal af honum. G. sagð- ist að vísu vera þreyttur — hann hefir 7 um sjötugt — og hann mundi una því vel að taka næði á sig, og sýsla við allt önnur störf enn að undanförnu. «En er það rjett fyrir mig», sagði hann «að draga mig i hlje ? Mundu menn ekki bregða mjer um, að jeg hefði kveikt mikinn eld gremju og reiði, og vakið hjá öðrum mikia eptirvænting, en skilizt svo við allt saman, áður enn jeg hefði reynt að slökkva eldinn annarar hann sig mót jörðu eins og svala í stormi». pó frumvarpið væri fallið, stæði frumhugsun þess óliögguð. Kjósendurnir kynnu að ráða því enn bana, en málið sjálft risi upp aptur og aptur unz sigur ynnist, og friður yrði afrekaður hinu enska ríki.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.